Social Cohesion and Intergroup Relations: Local Community and Syrians in Turkey

Social cohesion is the process in which communities have a desire to live together and form a unity in diversity through mutual interaction. The purpose of this study is to understand social cohesion and intergroup relations between Syrians and the local community. This cross-sectional study is a descriptive qualitative study of phenomenological type. Quota sampling method was used to determine the research sample. In this context, three categories have been identified: population groups (local community, Syrians and institution employees), cities (Hatay, Ankara and Izmir) and gender (women and men). Within the scope of the research, in-depth interviews were held with a total of 45 participants. MAXQDA package program was used to analyze the research data. Research data are clustered under three main themes, two sub-themes and 24 categories. The main themes are; 'migration process', 'social cohesion' and 'intergroup relations'. The main theme of 'social cohesion' is divided into two sub-themes as 'elements that complicate social cohesion' and 'elements that facilitate social cohesion'. As a result, it is seen that inequalities in the welfare system, ideologies such as nationalism and patriarchy, the crisis of confidence, the language barrier, the media and political discourse, stereotypes and prejudices, discrimination, social exclusion and violations of rights against the internal and external groups complicate social cohesion. On the other hand, it is understood that philanthropy and rights-based approaches, inclusion processes, intergroup contact, social networks, institutions and institution employees that provide services in the field of social cohesion, the empowerment potential of women facilitate social cohesion. It is observed that intergroup relations are mostly realized in order to meet minimum requirements and in general close relations in terms of friendship or neighborhood cannot be established. On the other hand, it is seen that the relationships among children are much more positive than the relationships among adults.Sosyal uyum, toplulukların birlikte yaşama arzusu duydukları ve karşılıklı etkileşim yoluyla çeşitlilik içinde bir bütünlük oluşturdukları sürece karşılık gelmektedir. Bu araştırmanın amacı, Suriyeliler ve yerel toplum arasındaki sosyal uyumun ve gruplararası ilişkilerin anlaşılmasıdır. Bu kesitsel araştırma, fenomenolojik tipte betimleme amaçlı niteliksel bir çalışmadır. Araştırma örnekleminin belirlenmesinde kota örnekleme yöntemi kullanılmıştır. Bu kapsamda nüfus grupları (yerel toplum, Suriyeliler ve kurum çalışanları), kentler (Hatay, Ankara ve İzmir) ve cinsiyet (kadın ve erkek) olmak üzere üç kategori belirlenmiştir. Araştırma kapsamında toplam 45 katılımcı ile derinlemesine görüşme gerçekleştirilmiştir. Araştırma verilerinin çözümlenmesinde MAXQDA paket programı kullanılmıştır. Araştırma verileri, üç ana tema, iki alt tema ve 24 kategori altında kümelenmiştir. Ana temalar; ‘göç süreci’, ‘sosyal uyum’ ve ‘gruplararası ilişkiler’ olarak belirlenmiş, ‘sosyal uyum’ ana teması ‘sosyal uyumu zorlaştıran unsurlar’ ve ‘sosyal uyumu kolaylaştıran unsurlar’ şeklinde iki alt temaya ayrılmıştır. Sonuç olarak, refah sistemindeki eşitsizliklerin, milliyetçilik ve ataerki gibi ideolojilerin, güven bunalımının, dil bariyerinin, medyanın ve siyasi söylemin, kalıpyargıların ve önyargıların, iç gruba ve dış gruba yönelik ayrımcılığın, sosyal dışlanmanın ve hak ihlallerinin sosyal uyumu zorlaştırdığı görülmektedir. Diğer taraftan, hayırseverlik ve hak temelli yaklaşımların, içerme süreçlerinin, gruplararası temasın, sosyal ağların, sosyal uyum alanında hizmet sunan kurumların ve kurum çalışanlarının ve kadının güçlenme potansiyelinin sosyal uyumu kolaylaştıran bir nitelik taşıdığı anlaşılmaktadır. Gruplararası ilişkilerin daha çok asgari gereksinimlerin karşılanması amacıyla gerçekleştiği ve genel itibariyle iki grup arasında arkadaşlık veya komşuluk düzeyinde yakın ilişkilerin kurulamadığı görülmektedir. Diğer taraftan, çocuklar arası ilişkilerin yetişkinler arası ilişkilere göre çok daha olumlu olduğu görülmektedir