Internal Migration and Initial Family Type in Turkey

In this thesis, the relationship between the initial family type and internal migration behavior of ever-married women who are in their reproductive age is investigated based on the 2013 Turkey Demographic and Health Survey data. This relationship has been analyzed by using the logistic regression analysis method—the intergenerational co-residence from the perspective of the younger generation used as the theoretical approach. In theory, it is assumed that intergenerational co-residence is common among agricultural societies, and with the introduction of industrialization and subsequently, through urbanization and migration, this pattern eventually decreases (Ruggles and Heggeness, 2008). The evaluation of the effect of migration on initial family types is based on this theory. The migration pattern in this study is categorized as urban to urban, urban to rural, rural to urban, rural to rural. The reason for migration is constructed in four categories, marriage, personal, family-related, and other. Likewise, the initial family type is the dependent variable and classified into two groups; namely, nuclear and extended family type. Moreover, the analysis conducted within the framework of the main sociodemographic characteristics of the respondents revealed the relational dimension of the subject being studied. This analysis was made by taking into account some characteristics of women in the period until their first marriage. Namely, educational status, participation in the labor force and social security status, as well as the age of first marriage, ethnicity and finally marital characteristics (marriage arrangement, consanguinity between spouses and brides money). The results showed that internal migration was an important factor for women establishing a new family. In particular, the migration pattern and reason for the last migration before first marriage affect the couple's family formation type in the first marriage.Bu tezde üreme çağındaki (15-49 yaş) en az bir kez evlenmiş kadınların, başlangıçtaki aile tipi ile iç göç davranışları arasındaki ilişki 2013-TNSA verileri kullanılarak araştırılmıştır. Bu ilişki, lojistik regresyon yöntemi kullanılarak analiz edilmiştir. Teorik yaklaşım olarak kuşaklararası birlikte yaşama pratikleri teorisindeki genç kuşak perspektifi kullanılmıştır. Teoride, kuşaklararası birlikte yaşamın tarım toplumları arasında yaygın olduğu varsayılmaktadır. Sanayileşmenin başlamasıyla ve ardından kentleşme ve göç yoluyla, bu örüntünün zamanla azaldığı/azalacağı iddia edilmektedir (Ruggles and Heggeness, 2008). Göçün, başlangıçtaki aile tipleri üzerindeki etkisinin değerlendirilmesinin çıkış noktası bu görüşe dayanmaktadır. Bu çalışmada, göç modeli kentten kente, kentten kıra, kırdan kente, kırdan kıra olarak kategorize edilmektedir. Göç nedeni de dört kategoride oluşturulmuştur: evlilik sebebiyle göç, kişisel nedenlerle göç, aile bağlantılı göç ve diğerleri. Benzer şekilde, başlangıçtaki aile tipi bağımlı değişkendir ve iki gruba ayrılmıştır; çekirdek ve geniş aile tipi. Ayrıca, katılımcıların temel sosyo-demografik özellikleri çerçevesinde yapılan analiz, incelenen konunun ilişkisel boyutunu ortaya koymuştur. Bu analiz, kadınların ilk evliliğine kadar geçen dönemdeki bazı özellikleri dikkate alınarak yapılmıştır. Bu özellikleri ise eğitim seviyesi, işgücüne katılım ve güvenceli çalışma durumu, ilk evlenme yaşı, etnik köken ve evlilik özellikleridir (evliliğin kararlaştırılması, eşler arası akrabalık ve başlık parası). Sonuçlar, iç göçün yeni bir aile kuran kadınlar için önemli bir faktör olduğunu göstermiştir. Özellikle ilk evlilikten önce yapılan son göçün nedeni ve göç örüntüsü, çiftin ilk evlilikteki aile oluşum tipini etkilemektedir