Çocuk Yoğun Bakım Hastalarında Kullanılan Tıbbi Malzemelerin İdrar Bisfenol A Düzeylerine Etkisi

The exposure of pediatric intensive care patients to Bisphenol A may be different in acute sick children who were healthy beforehand, and chronically sick children, due to the use of multiple and various medical materials. This research aims to evaluate urinary total BPA (tBPA) levels and association with medical devices used on patients in pediatric intensive care units. This cross-sectional descriptive study included 117 critically ill children who were hospitalized in our pediatric intensive care unit. At least two or three urine samples (on the first day of intensive care, seven days later, and 30 days later or at discharge) were obtained from the patients. A patient form was created for each participant and all of the materials used (peripheral or central infusion catheters, infusion bags, total parenteral nutrition, nasogastric tube, intubation tube, tracheostomy cannula, chest tube, extraventricular drainage set, ventriculoperitoneal shunt, ventilation equipment, masks, nasal cannula) and procedures such as hemodialysis, plasma exchange, continuous venovenous hemodiafiltration, inhalation therapy, blood products transfusion were recorded in these forms. Urinary tBPA levels were determined using high-performance liquid chromatography. General estimating equations with repeated measures analyzed the effect of interventions and devices on urinary BPA levels. A total of 292 urine samples taken from 117 child intensive care patients were studied. When age, sex, and BMI for age z-scores were controlled, cases having endotracheal intubation showed significantly higher meanstandart error (SE) tBPA levels (162.8±28.0 g/g-creatinine) in comparison with no endotracheal intubation (61.8±14.6 g/g-creatinine) (p=0.003). Mean±SE tBPA levels (38.8±12.9 g/g-creatinine) of patients with permanent NG were significantly lower than those without (123.4 ±18.5 g/g-creatinine) (p<0.05). MeanSE urinary tBPA levels of the patients having hemodialysis were 225.8±113.2 g/g-creatinine, and it was 335.1±72.7 g/g-creatinine for those who had hemodialysis but finished it. These values were higher than the mean tBPA levels of patients who did not have hemodialysis (110.8±17.1 g/g-creatinine) (p=0.004). The mean tBPA level (44.3 ± 13.0 g/g-creatinine) of the patients with external drain (extraventricular drainage set, chest tube, surgical drain) was significantly lower than the mean tBPA levels of the patients without an external drain (134.5 ± 20.7 μg / g-creatinine) (p <0.001). The patients using both multiple iv treatment and more than four medical devices showed higher urinary tBPA levels than their counterparts (p=0.007 and p=0.028, respectively). The use of certain medical devices and interventions could increase BPA exposure in pediatric intensive care patients.Çocuk yoğun bakım ünitelerinde, öncesinde sağlıklı olan akut hasta çocukların ve kronik olarak hasta olan çocukların, çoklu ve çeşitli tıbbi materyallerin kullanımı nedeniyle Bisfenol A'ya maruz kalması farklı olabilir. Bu araştırma, pediatrik yoğun bakım ünitesinde yatan hastalarımızda idrar toplam bisfenol A (tBPA) düzeylerini ve kullanılan tıbbi cihazlarla ilişkisini değerlendirmeyi amaçlamaktadır. Kesitsel tipteki bu çalışmaya, pediatrik yoğun bakım ünitemizde yatan 117 çocuk hasta dahil edildi. Hastalardan en az iki veya üç idrar örneği (yoğun bakımın ilk gününde, yedi gün sonra ve 30 gün sonra (veya taburculuk sırasında) alındı. Her katılımcı için bir hasta formu oluşturuldu ve hemodiyaliz, plazma exchange, sürekli venö-venöz hemodiafiltrasyon, inhalasyon tedavisi, kan ürünleri transfüzyonu gibi uygulanan işlemlerle birlikte kullanılan materyallerin tümü (periferik veya santral infüzyon kateterleri, infüzyon torbaları, total parenteral nutrisyon, nazogastrik sonda, entubasyon tüpü, trakeostomi kanülü, göğüs tüpü, extraventriküler direnaj seti, ventriküloperitoneal şant, ventilasyon ekipmanları, maskeler, nasal kanül gibi) bu formlara kaydedildi. İdrar tBPA düzeyleri yüksek performanslı sıvı kromatografisi kullanılarak belirlendi. Toplam 117 çocuk yoğun bakım hastasından alınan 292 idrar örneği incelendi. Temasın akut ya da kronik olmasının tBPA düzeyini etkilemediği görüldü. Yaş, cinsiyet ve yaşa göre beden kitle indeksi Z skorları kontrol altına alındığında, endotrakeal entübasyonu olan hastalarda tBPA ortalamastandart hata (SH) düzeyi 162,8±28,0 g/g-kreatinin ile, endotrakeal entubasyon hiç yapılmamış olan (61,8±14,6 g/g-kreatinin) hastalara göre anlamlı olarak yüksekti (p=0,003). Kalıcı NG’si olan hastaların ortalama±SH tBPA düzeyleri (38,8±12,9 g/g-kreatinin), olmayanlara göre (123,4±18,5 g/g-kreatinin) anlamlı derecede düşüktü (p<0,05). İdrar tBPA ortalamaSH düzeyi, hemodiyaliz yapılmış olan hastaların 225,8±113,2 g/g-kreatinin, hemodiyaliz yapılmış ve bitmiş olan hastaların ise 335,1±72,7 g/g-kreatinin idi. Bu iki değer hemodiyaliz yapılmamış olanların ortalama tBPA düzeyi (110,8±17,1 g/g-kreatinin)’nden belirgin olarak yüksekti (p=0.004). Dış diren olarak adlandırdığımız (ekstraventriküler direnaj seti, göğüs tüpü, cerrahi dren) direnlerden herhangi birinin olması durumunda tBPA ortalamaSH düzeyi (44.3±13.0 g/g-kreatinin), dış dreni olmayan hastaların (134.5±20.7 g/g-kreatinin), ortalama tBPA düzeylerinden belirgin düşüktü (p