Discourse Structure and Discourse Markers in the Argumentative Essays of English and Turkish Language Teaching Students

The aim of this contrastive rhetoric study was to investigate the discourse structure of Turkish and English essays based on the seven linearity parameters and discourse markers. The data was collected from 52 participants chosen from the English Language Teaching Department (ELT) and Turkish Language Teaching Department (TLT) at the Burdur Mehmet Akif Ersoy University. The ELT students were asked to write argumentative essays in English and Turkish, while the TLT students were supposed to write argumentative essays in Turkish. The linear structure of the essays was examined using seven parameters: (1) thematic unit, (2) thematic progression, (3) paragraph unity, (4) personal tone, (5) inter-paragraph cohesion, (6) concreteness and (7) sentence simplicity. The results of this analysis showed that the structures of the Turkish essays written by the ELT students were more linear. Furthermore, the discourse markers used in the English essays were analyzed and grouped into four categories: (1) additive, (2) adversative, (3) causal, and (4) temporal. The DMs used in the Turkish essays were examined based on thirty-seven categories. The study identified the frequency and classification of the DMs. As a result, in the English essays, ‘and’ was the most preferred DM which belongs to the additive DM category. In the Turkish essays, the most frequently used DMs by both ELT and TLT students is ‘ve (and)’. Contrary to the claim, no relationship between the frequency of using discourse markers and the linear structure of the essays was found.Karşılaştırmalı retorik çalışması olan bu çalışmanın amacı Türkçe ve İngilizce metinlerdeki metin yapılarını yedi parametreye göre incelemek ve bu metinlerdeki söylem belirteçlerini belirlemektir. Çalışmanın verileri Burdur Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi İngilizce Öğretmenliği ve Türkçe Öğretmenliği Bölümlerinde öğrenim gören ikinci sınıf öğrencilerinden toplanmıştır. Çalışmaya toplamda 52 öğrenci katılmıştır. İngilizce Öğretmenliği Bölümündeki öğrencilerden İngilizce ve Türkçe tartışmacı metin yazmaları istenirken Türkçe Öğretmenliği Bölümünde okuyan öğrencilerden sadece Türkçe tartışmacı metin yazmaları istenmiştir. Toplanan metinlerin söylem yapıları 7 parametre kullanılarak incelenmiştir: (1) tematik bütünlük, (2) tematik devamlılık, (3) paragraf bütünlüğü, (4) yazma üslubu, (5) paragraflar arası uyum, (6) somutluk ve (7) cümle basitliği. Sonuç olarak İngilizce Öğretmenliği Bölümü öğrencileri tarafından yazılan Türkçe metinlerin yapılarının daha doğrusal bir anlatıma sahip olduğu bulunmuştur. Metinlerin söylem yapılarının yanında metinlerde kullanılan söylem belirteçleri de belirlenmiştir. İngilizce metinlerde kullanılan söylem belirteçleri dört ana grup altında incelenmiştir: (1) ek belirten, (2) karşıtlık belirten, (3) neden belirten ve (4) zaman belirten. Türkçe metinlerde kullanılan söylem belirteçleri ise 37 farklı kategoriden oluşan bir sınıflandırma kullanılarak incelenmiştir. Araştırmanın sonucu göstermektedir ki İngilizce Öğretmenliği Bölümü öğrencileri İngilizce makalelerinde sıklıkla ek kategorisinde olan ‘ve’ söylem belirtecini kullanmışlardır. Türkçe makaleler incelendiğinde ise hem İngilizce Öğretmenliği Bölümündeki öğrencilerin hem de Türkçe Öğretmenliği Bölümündeki öğrencilerin makalelerinde ‘ve’ söylem belirtecini sıklıkla kullandığı tespit edilmiştir. Çalışmanın sonucunda, öğrencilerin söylem belirteçlerini kullanma sıklıklarıyla metinlerinin doğrusal yapısı arasında anlamlı bir ilişki olmadığı saptanmıştır