Transect-rapport 2781: Een Archeologisch Inventariserend Veldonderzoek door middel van Proefsleuven. Ermelo, Beemdweg 17, Gemeente Ermelo (GD).

In april 2020 is een archeologisch proefsleuvenonderzoek uitgevoerd in een plangebied aan de Beemdweg 17 in Ermelo (gemeente Ermelo). Het voorliggende rapport is de uitwerkingsrapportage van de resultaten hiervan. Het plangebied heeft een oppervlakte van circa 3350 m2. Het voornemen bestaat om hier tijdelijke woonunits te realiseren. In het kader hiervan is een omgevingsvergunning noodzakelijk, op basis waarvan archeologisch onderzoek is uitgevoerd. De onderzoeknoodzaak vloeide voort uit de hoge archeologische verwachting van het plangebied op de gemeentelijke beleidskaart. Tevens is met een verkennend vooronderzoek een hoge verwachting vastgesteld. De hoge verwachting gold voor resten uit de periode Laat-Paleolithicum – Late-Middeleeuwen, op basis van de ligging van het plangebied op dekzand- en stuwwalafzettingen. Bij het proefsleuvenonderzoek zijn drie werkputten aangelegd met een oppervlakte van in totaal 126,5 m2 ofwel circa 3,6% van het plangebied. Hierin zijn archeologische grondsporen, structuren en vondsten aangetroffen uit de Volle-/Late-Middeleeuwen (1100-1300). Deze bevinden zich in de top van de natuurlijke dekzand- en sandr-afzettingen, op een diepte van circa 90-200 cm -Mv. Hierbij liep de diepte van het archeologisch niveau op richting het westen en af richting het zuiden. In totaal zijn delen van ten minste drie gebouwplattegronden herkend verspreid over het plangebied. Deze bestaan uit twee (vermoedelijk) huisplattegronden en een ondefinieerbaar gebouwtype. Gerelateerd aan laatstgenoemde plattegrond is baksteen verzameld, dat er op duidt dat naast houtbouw sprake was van (een) steenbouw(fase). Ondanks dat in de omgeving van het plangebied resten zijn aangetroffen uit de periode Neolithicum, Late-Bronstijd-Late-IJzertijd en Romeinse tijd zijn uit deze perioden geen resten gevonden in het plangebied. De aangetroffen resten uit de Volle-Middeleeuwen hangen vermoedelijk samen met landbouwontginningen tijdens het ontstaan van de historische kern van Ermelo, die net ten westen van het plangebied ligt. De resten zijn op basis van fysieke en inhoudelijke kwaliteit aangemerkt als een behoudenswaardige vindplaats