Gerhart Hauptmanns tweede Amerikareis (1932): de auteur als redenaar en nationaal boegbeeld

De redevoering was een geliefd genre bij schrijvers uit de Weimarrepubliek. Vooral Gerhart Hauptmann sprak vaak in het openbaar. De toneelauteur en Nobelprijswinnaar gold in de jaren twintig en de vroege jaren dertig als het boegbeeld van de Duitse natie, een rol waarin hij zichzelf in zijn speeches veelvuldig presenteerde. Het hoogtepunt in zijn carrière als redenaar was een Amerikareis die hij in 1932 ter gelegenheid van het Goethejaar ondernam. Vrijwel elke etappe van zijn reis gaf aanleiding tot een redevoering, met als hoogtepunt een lange Goethespeech aan de Columbia-universiteit. Tekstanalyses van deze redevoeringen laten zien dat Hauptmann het collectieve symbool Goethe, en daarmee ook zichzelf, als vertegenwoordiger van een onvergankelijke Duitse "Kulturraum" voorstelde. Via een boekuitgave en nieuwe media als radio en film maakte ook de Duitse bevolking kennis met Hauptmanns Amerikaanse speeches. De retorische toepassing van deze media versterkte het beeld van Hauptmann als Duitslands grootste levende schrijver en cultuurrepresentant.status: publishe