Dromen realiseren in de tussentijd

In Brussel, bevinden een aantal grotere en kleinere sites zich in een soort ‘pauzefase’. Voor gebieden als Thurn & Taxis, het Weststation, Schaarbeek-vorming of het station Josaphat dienen in de komende jaren de verschillende initiatieven gecoördineerd te worden, ter versteviging van de positie van Brussel in de groeiende concurrentiestrijd tussen de grote Europese steden en in functie van het welzijn van alle inwoners. Dit gaat echter gepaard lange ‘tussenfases’ van onderhandeling, visievorming en planning. Verlaten door het vroegere en wachtend op het toekomstige gebruik, lijken deze plekken intussen schijnbaar nutteloos. Deze grondreserves bieden nochtans belangrijke potentiëlen, dit ook in afwachting van hun finale bestemming. In het artikel zal de stelling verdedigd en uiteengezet worden dat tijdelijk gebruik kan ingezet worden als middel om aan de stad meer dynamiek en aantrekkingskracht te geven. Door het benutten van de zogenaamde ‘pauzelandschappen’, kan aan een groter spectrum van bewoners en gebruikers van eens stad de mogelijkheid gegeven worden om zich te uiten. Op plekken waar creativiteit gestimuleerd wordt en waar mensen elkaar ontmoeten, ontstaan vaak interessante en vernieuwende ontwikkelingen - ook op ruimtelijk vlak - die een positieve uitstraling hebben op de omgeving. Terwijl tijdelijk gebruik vaak geassocieerd wordt met vrije invulling en zelforganisatie, is het de bedoeling een model te ontwikkelen waarbij een actieve overheid faciliterend en stimulerend kan optreden om de dynamiek van de stad te voeden. Voorbeelden uit onder meer de stad Berlijn tonen aan dat de overheid en het inrichten van tijdelijk gebruik zich als een productieve symbiose kunnen manifesteren.status: publishe