Proper name – genre – idiolect

The paper concerns the relations between proper names, genre and idiolect. The research material is a corpus of chosen texts by Jan Parandowski, representing different genres: short novel, novel, reportage and essay. Analysis focus on proper names functions in process of creating the idiolect of the writer. The observation covers topos proper names, that is generally speaking the names originating form Ancient cultures. Their attendance and share in texts are significant, what allows to treat them as the idiolect proper names. Executed research proved that proper names confirm the subject characterization of the text and thus the idiolect. They also enable to think to some degree of proper names variety depending on the genre. Among the proper names functions one can distinguish: strengthening and emphasizing of the text topic, constructing of the text axiology level, expressing the nostalgic attitude of the author in relation to particular aspects of the reality.Uniwersytet Śląski w KatowicachBorek H., 1988, Co możemy wiedzieć o języku osobniczym?, [w:] J. Brzeziński, red., Język osobniczy jako przedmiot badań lingwistycznych, Zielona Góra, s. 14–21.Bugajski M., Wojciechowska A., 1996, Teoria językowego obrazu świata w badaniu idiolektu pisarza, „Poradnik Językowy”, z. 1, s. 17–25.Domaciuk‑Czarny I., 2015, Nazwy własne w przestrzeni literackiej i wirtualnej typu fantasy, Lublin.Gajda S., 1983, Styl jako humanistyczna struktura tekstu, „Z Polskich Studiów Slawistycznych”, seria 6, t. 2, s. 235–243.Gajda S., 1988, O pojęciu idiostylu, [w:] J. Brzeziński, red., Język osobniczy jako przedmiot badań lingwistycznych, Zielona Góra, s. 23–34.Kita M., 2010, Język w mediach w kontekście kultury indywidualizmu, [w:] B. Bogołębska, M. Worsowicz, red., Styl – dyskurs – media, Łódź, s. 93–104.Kosyl Cz., 1991, Nazwy osobowe w sielankach staropolskich, „Onomastica”, r. 36, s. 179–202.Kosyl Cz., 1998, Nazwy własne w literaturze pięknej, [w:] Polskie nazwy własne. Encyklopedia, red. E.Rzetelska‑Feleszko, Warszawa–Kraków, s. 363–387.Kozłowska A., 2009, Problemy z idiolektem, [w:] Język pisarzy jako problem lingwistyki, red. A. Kozłowska, T. Korpysz, Warszawa, s. 111–131.Kozłowska A., 2013, Od psalmów słowiańskich do rzymskich medytacji. O stylu artystycznym Karola Wojtyły, Warszawa.Kudra A., 2006, Idiolekt, idiostyl czy idiolektostyl?, [w:] M.Pietrzak, red., Osoba i osobowość – czynniki je kształtujące. Materiały z konferencji 9–11 maja 2005 r., Łódź, s. 262–274.Kudra A., 2011, Idiolektostylem w mur, czyli o idiolekcie, idiostylu i krytycznej analizie dyskursu – na przykładzie felietonów Krzysztofa Skiby w tygodniku »Wprost«, „Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica”, t. 14, nr 1, s. 27–34.Machnicka V., 2010, Terminologiczno‑metodologiczne dyskusje na temat idiolektu oraz idio‑stylu, „Conversatoria Linguistica”, r. 4, s. 121–135.Parandowski P., 2008, Mitologia wspomnień, Warszawa.Prokop J., 1974, W poszukiwaniu utraconego czasu – Jan Parandowski, [w:] B. Faron, red., Prozaicy dwudziestolecia międzywojennego. Sylwetki, Warszawa, s. 475–489.Rejter A., 2016, Nazwa własna wobec gatunku i dyskursu, Katowice.Rejter A., 2018, w druku, Onomastyka literacka wobec tekstologii i teorii dyskursu – perspektywa historyczna, [w:] Historia języka w XXI wieku. Stan i perspektywy, red. M. Pastuchowa, M. Siuciak, Katowice, s. 533–545.Rutkowski M., 2001, Wstępna charakterystyka funkcji nazw własnych, „Onomastica”, nr 47, s. 7–29.Sarnowska‑Giefing I., 2003, Od onimu do gatunku tekstu. Nazewnictwo w satyrze polskiej do 1820 roku, Poznań.Sarnowska‑Giefing I., 2010, »Toposy« i »tematy imienne« w perspektywie onomastyki literackiej, [w:] H. Pelcowa, red., W świecie nazw. Księga jubileuszowa dedykowana Profesorowi Czesławowi Kosylowi, Lublin, s. 345–355.Sławkowa E., 2009, Język pisarza jako metodologiczny problem stylistyki, [w:] Maćkowiak K., Piątkowski C., red., Gorzelana J., współpraca, Język i styl twórcy w kręgu badań współczesnej humanistyki, Zielona Góra, s. 267–278.Szczygieł M., red., 2014, Antologia polskiego reportażu XX wieku, t. 1, Wołowiec.Witosz B., 2004, Lingwistyczna koncepcja idiolektów a problem tożsamości, [w:] Narracja a tożsamość, t. 1: Narracje w kulturze, red. W. Bolecki, R. Nycz, Warszawa, s. 128–143.Żurek A., red., 2011, Język a Kultura, t. 22: Idiolekty w różnych sferach komunikacji, Wrocław.25927