World powers and international organizations towards the Iranian nuclear program

Od 2002 roku irański program nuklearny jest jednym z problemów pozostających w sferze zainteresowania całej społeczności międzynarodowej. Pojawienie się tej kwestii zmusiło najważniejszych aktorów globalnych do podjęcia próby jej rozstrzygnięcia. Długotrwałe negocjacje, w których, obok Islamskiej Republiki Iranu, uczestniczyły zarówno mocarstwa światowe (Stany Zjednoczone, Chiny, Rosja, Niemcy, Wielka Brytania i Francja), jak i organizacje międzynarodowe (ONZ, UE) doprowadziły do zawarcia tzw. porozumienia nuklearnego w 2015 roku. W niniejszym studium przypadku autor identyfikuje i analizuje motywacje, interesy, cele, sposób postępowania oraz wzajemne relacje poszczególnych podmiotów w oparciu o teorię realizmu strukturalnego. Celem pracy jest wyjaśnienie roli, jaką w odniesieniu do irańskiego programu atomowego odgrywają światowe mocarstwa, Organizacja Narodów Zjednoczonych oraz Unia Europejska.Since 2002, the Iranian nuclear program has been one of the main matter of concern for the entire international community. The emergence of this issue forced the most important global actors to make an effort to resolve it. Long-lasting negotiations in which, apart from the Islamic Republic of Iran, participated both world powers (the United States, China, Russia, Germany, United Kingdom and France) and international organizations (UN, EU) led to the conclusion of the so-called 2015 nuclear deal. In this case study, the author identifies and analyzes the motivations, interests, goals, behavior, and interrelationships of particular entities based on the theory of structural realism. The aim of the work is to explain the role played by the world powers, the United Nations and the European Union in relation to the Iranian nuclear program