The motive of paralyzed character in the European cinema of the 21st century

Celem niniejszej pracy jest przyjrzenie się filmowym sposobom pokazywania sparaliżowanych bohaterów i analiza tego tematu pod kątem filmoznawczo – psychologicznym. Został dokonany przegląd europejskiego i amerykańskiego kina, celem odnalezienia niepełnosprawnych i sparaliżowanych bohaterów. W oparciu o cztery dzieła europejskiej kinematografii, zostały skontrastowane ze sobą dwie skrajnie różne postawy wobec paraliżu: akceptacja i afirmacja życia oraz wycofanie i brak pogodzenia się z losem. Omówione zostały wyobraźnia, żywe wspomnienia, twórczość i śmiech jako źródła pierwszej z postaw oraz motyw uwięzienia w ciele, który warunkuje drugą postawę. W tym kontekście została rozważona moralna i psychologiczna zasadność odebrania sobie życia poprzez eutanazję. Poddany analizie został też melodramat jako gatunek, w kontekście występowania w nim ciężko chorych bohaterów.The purpose of this thesis is to look at the cinematic ways of presenting paralyzed characters and to analyze this topic from the cinematographic and the psychological perspective. The overview of European and American cinema is presented to find disabled and paralyzed characters. On the basis of four works of the European cinema, two extremely different attitudes towards paralysis are contrasted. These are: an acceptance and an the affirmation of life and a retreat and the lack of acceptance. Imagination, vivid memories, creativity and laughter are discussed as reasons of the first attitude. Imprisonment in the body is presented as a cause of the second attitude. Moral and psychological justification of taking your own life through euthanasia is considered. Melodrama as a movie genre is also analyzed in terms of the presence of seriously ill characters