The filmography of Anka and Wilhelm Sasnals in context of the affective cinema theory

Niniejsza praca jest analizą wykorzystywanych przez artystów środków formalnych, dzięki, którym wywołują u widzów poczucie narastającego niepokoju. W pierwszym rozdziale autor dokonuje krótkiej charakterystyki twórczości malarskiej Wilhelma Sasnala, która jest bezpośrednio sprzężona z jego filmowymi realizacjami. Następnie korzystając z tekstu Gilles Deleuze’a o nowym malarstwie figuratywnym oraz sensualnej teorii kina Vivian Sobchack, przedstawia w jaki sposób para reżyserów wykorzystuje diegetyczną ścieżkę dźwiękową oraz oryginalne ustawienia kamery, aby zaburzyć percepcję widza. Ostatni rozdział pracy poświęcony jest procesowi, dzięki, któremu filmy Sasnalów stają się obrazami afektywnymi. W tym celu autor skorzystał z rozważań teoretycznych zawartych w tomie "Pamięć i afekty" pod redakcją Zofii Budrewicz, Romy Sendyki i Ryszarda Nycza. Zakończenie tekstu poświęcone jest refleksji nad dalszą perspektywą rozwoju twórczości filmowej Sasnalów i innych inspirujących się nimi twórców.This essay is an analysis of the stylistic devices used by the pair of artists, with which they evoke in viewers a feeling of growing anxiety. In the first chapter, the author provides a short description of Wilhelm Sasnal's paintings, which is directly linked to his film realizations. Then, using Gilles Deleuze's text on new figurative painting and Vivian Sobchack's the sensous theory of cinema, he shows how the usage of diegetic soundtrack and original camera work of the pair of directors can distort the viewer's perception. The last chapter of the work is devoted to the process by which Sasnal's films become affective images. For this purpose, the author used theoretical considerations contained in the volume "Pamięć i afekty" ("Memory and Affects") edited by Zofia Budrewicz, Roma Sendyka and Ryszard Nycz.The end of the text is devoted to reflection on the development of the Sasnals filmmaking and other artists inspired by them