The problem of truth in ethics

W niniejszym artykule analizuję, dlaczego dyskurs moralny jest bardziej skomplikowany, niż to sugeruje określenie „etyka stosowana”. Zwracam uwagę na interdyscyplinarną naturę bioetyki. Każdy solidnie ugruntowany dział etyki musi dysponować wiedzą faktograficzną, umieć ocenić tę wiedzę, zaplanować alternatywne rozwiązania opisywanych problemów. Charakterystycznym rysem ludzkiego życia jest obecność w nim dylematów, zmuszających do wysiłku umysłowego, wyprowadzania konkluzji moralnych i dokonywania wyborów. W trakcie tych czynności należy analizować cały wachlarz deskryptywnych, pojęciowych i moralnych sądów, a jednocześnie oceniać leżące u ich podstaw założenia i zobowiązania. Teorie etyczne stanowią tylko fragment większej całości, na którą składają się oprócz nich takie dyscypliny, jak nauki medyczne, pielęgniarstwo, zdrowie publiczne, prawo i nauki społeczne. Można wyróżnić dwa zasadnicze podejścia do problemu prawdy: realistyczne i konstruktywistyczne. Swoje rozważania ograniczam do problemu uzasadniania i prawdy, a więc do kwestii stanowiących przedmiot metaetyki