Self-efficacy in a person with a diagnosis of schizophrenia

Wstęp: Schizofrenia jest przewlekłym zaburzeniem psychicznym o wieloczynnikowej etiologii. Prowadzi do ograniczenia aktywności życiowej i nieadaptacyjnych zachowań chorego, u których podłoża leżą fałszywe przekonania na temat świata i własnej osoby. Są one powiązane z jego reakcjami, które dostosowuje i modyfikuje w zależności od wymagań i okoliczności. Poczucie własnej skuteczności odzwierciedla przekonania o dysponowaniu kompetencjami potrzebnymi do zrealizowania określonych zadań. U osób chorujących na schizofrenię, które cierpią z powodu objawów psychotycznych czy deficytowych, dochodzi do degradacji naturalnych funkcji psychicznych, co może w istotny sposób wiązać się z obniżeniem poczucia własnego sprawstwa i pogorszeniem funkcjonowania.Cel pracy: Ocena poczucia własnej skuteczności osoby z rozpoznaniem schizofrenii.Materiał i metody: W badaniu wykorzystano metodę studium indywidualnego przypadku. Zbadano 45-letnią pacjentkę, która jest w trakcie trzeciej hospitalizacji w oddziale psychiatrycznym. Techniki badawcze obejmowały wywiad, obserwację, analizę dokumentacji medycznej i parametrów życiowych. Za narzędzia badawcze posłużyły m.in. skala poczucia własnej skuteczności GSES, autorski kwestionariusz wywiadu i historia choroby pacjenta.Wyniki: W przebiegu choroby doszło u pacjentki do osłabienia objawów i uzyskania poprawy stanu psychicznego. Badana prezentowała niskie poczucie własnej skuteczności. Wskazała niewielkie trudności w codziennej aktywności, jednak dobrze oceniła własną samodzielność. Stwierdziła, że w lepszym przystosowaniu do życia pomogły jej terapie, w których uczestniczyła. Uważała, że jest pozytywnie postrzegana przez otoczenie, chętnie przebywa w towarzystwie innych ludzi i raczej potrafi nawiązywać kontakty społeczne. Wymieniła jednak trudności związane z zaburzeniami koncentracji uwagi, zapamiętywania i planowania działań. Zgodziła się, że często unika realizowania zadań z powodu obaw przed niepowodzeniem i wątpienia we własne możliwości, a choroba sprawia, że nie wykorzystuje w pełni swojego potencjału.Wnioski: Pacjentka znajdowała się w fazie remisji choroby, a uciążliwe dla niej dolegliwości wiązały się głównie z osłabieniem funkcji poznawczych. Niskie przekonanie o samoskuteczności współistniało u niej m.in. z poczuciem niewielkiego wpływu na stan własnego zdrowia i brakiem wiary w powodzenie podejmowanych działaIntroduction: Schizophrenia is a chronic mental disorder with a etiology containing a lot of different factors. It leads to the limitation of life activity and non-adaptive patient’s behaviours which are caused by false convictions about the world and oneself. There are connected with her/his reactions which are modified and adjusted depending on the requirements and circumstances. Self-efficacy shows the convictions about possessing required competences which are needed to accomplish specific tasks. People with schizophrenia who suffer from a psychotic or deficit symptoms suffer from degradation of natural cognitive functions, which can be significantly associated with a decrease of self-efficacy and deterioration of functioning.The aim of the thesis: Evaluating general self-efficacy of a person suffering from schizophrenia disorder.Material and methods: An individual case study was conducted in this research. The subject of the study was a forty-five-year-old patient who is hospitalized in the psychiatric ward for the third time. The research techniques included interview, observation and analysis of patient's medical documentation and measurements of vital signs. The research’s implements were f.e. the Generalized Self-Efficacy Scale GSES, author's interview questionnaire and patient's medical history.Results: In the course of the patient’s disease the symptoms weakened and her mental state improved. The self-efficacy of the examined person is low. She had indicated that she has small difficulties in everyday activities, but she estimated her own independence well. She asserted that therapies in which she has been participating had helped her adapt to better life. She stated that people from a local environment perceive her in positive way, she is spending time with other people with pleasure and can rather establishsocial contacts. However, she listed difficulties connected with attention deficit disorders, remembering and planning activities. She agreed that she often avoids realization of tasks due to fear of failure and doubts about her own abilities, and because of the disease her potential is not fully used.Conclusions: The patient was in remission phase of disease and unpleasant symptoms were mainly associated with cognitive impairment. The low self-efficacy coexisted with f.e. aconviction of having little impact on her own health state and lack of faith in the success ofengaged actions