Feminatives in parliamentary debates

Niniejsza praca ma na celu zbadanie praktyki stosowania feminatywów przez polityków i polityczki w dyskusjach parlamentarnych w okresie od 2012 do 2020 roku oraz próbę opisania i interpretacji zmian jakie zaszły na przestrzeni ponad dwóch kadencji sejmu. Praca zawiera szczegółową analizę tego, kto najchętniej używa żeńskich nazw zawodów i stanowisk (ugrupowania lewicowe, prawicowe, liberalne; kobiety, mężczyźni) oraz w jaki sposób najczęściej te nazwy się tworzy. W pracy opisano feminatywy z perspektywy językoznawczej oraz przedstawiono je jako kategorię społeczno-kulturową poprzez odwołanie się do feminizmu oraz zagadnień takich jak: seksizm językowy i „niewidzialność kobiet”.The objective of this dissertation is to research practices of the use of feminatives both by male and female politicians in parliamentary debates in the period of 2012 – 2020 as well as the endeavor to delineate and interpret changes that have occurred over a span of more than two terms of the Parliament. The thesis involves a thorough analysis of those, who most often use feminine names of professions and positions (left-wing, right-wing or liberal political parties; women or men) and how these names are most frequently formed. Feminatives in this work have been described from the linguistic perspective and have been depicted as a social-cultural category by referring to feminism as well as issues such as: linguistic sexism and “the invisibility of women”