Antinomy of objectification. On the phenomenon of posing for nude in art institutions

Niniejsza praca magisterska stanowi raport z projektu performatywnego, częścią którego jest opis doświadczeń osób pozujących do aktu w instytucjach sztuki.W pierwszej części przedstawiono ujęcia zagadnienia cielesności z perspektywy poststrukturalistycznej, stanowiące punkt wyjścia do rozważań. Zarysowano historię zawodu modela, osadzając ją w kontekście instytucjonalnej teorii sztuki. Wprowadzone zostały pojęcia uprzedmiotowienia i samouprzedmiotowienia oraz performatywne źródła pojmowania aktu pozowania. Zarysowano aktualną sytuację zawodową modeli, prezentując ją z perspektywy potransformacyjnych rozważań wokół pracy. Przedstawiono obecny stan wiedzy psychologicznej dotyczącej uprzedmiotowienia, sygnalizując braki danych idiograficznych z tej tematyki. Na końcu wskazano wartość metod jakościowych oraz performatywnych dla badania fenomenu, jakim jest doświadczenie pozowania w instytucjach sztuki. W drugiej części zaprezentowane są wyniki badań własnych. Sporządzono opis grupy badawczej oraz warunków, w jakich zostały podjęte obserwacje uczestniczące, wywiady częściowo ustrukturyzowane i dyskusje z informacją zwrotną. Wrażenia z obserwacji uczestniczących przekazane zostały w sposób oddający, jak dane sytuacje jawiły się badawczo. Treści powstałe w efekcie wywiadów zaprezentowane zostały w formie wzorowanej na dialogu sokratycznym, opartym na reakcji interpretacyjnej na fragmenty wypowiedzi osób badanych. Wskazane zostały znaczenia, jakie modele nadają swojej pracy. Na końcu zamieszczono relację z prezentacji wyników uczestnikom badania.Prezentowane dane stanowią fragmenty składające się na złożone doświadczenie pozowania do aktu w instytucjach sztuki.This paper is a report on a performative study focused on a phenomenon of posing for nude in art institutions. The first part opens with the presentation of the poststructural perspective on the body. History of the art modeling has been drawn and embedded in a framework of the institutional art theory. The concepts of objectification and self-objectification were introduced, followed by performative understanding of the profession. Current situation of models was outlined within the perspective of post-transformational thought on labour. Psychological findings on the subject were presented, signalling the lack of idiographic data. Next chapter proposes qualitative and performative approach to the phenomenon of institutional modeling. The second part describes the research group and settings of the study Impressions from the participating observations reflect how the phenomena appeared to the researcher. Results of the interviews are presented in a form modelled on the Socratic dialogue – an interpretative response to models’ statements and the meanings they give to their experience. Final part is a report on the feedback discussion with participants. The data presented in the paper ‘Antinomy of objectification. On the phenomenon of posing for nude in art institutions’ provide a glimpse into the experience of institutional art modeling