Phisical exercise, body image and stres in women in second and third trimester of pregnancy.

Okres ciąży to niezwykły czas w życiu kobiety, niosący wiele pozytywnych emocji, lecz również stres. Badania wykazują, że wiele kobiet w ciąży narażonych jest na podwyższony poziom stresu, który może być czynnikiem zagrażającym zdrowiu matki i jej nienarodzonego dziecka. Pojawiają się też sprzeczne doniesienia na temat wpływu ciąży na obraz ciała kobiety - od badań wykazujących znaczną poprawę stosunku i samooceny ciała u kobiet w ciąży, po te, które wykrywają ryzyko pojawienia się zaburzeń w postrzeganiu własnego ciała oraz nawrotu problemów z wizerunkiem siebie u ciężarnych, które wcześniej miały problemy w tym obszarze.Ważnym aspektem zagadnienia obrazu ciała są ćwiczenia fizyczne. Ich pozytywny wpływ na poziom stresu i stosunek do własnego ciała, zarówno w modalności aerobowej jak i relaksacyjnej, był od dawna uznawany w środowiskach psychologicznych i medycznych. Również w ciąży aktywność fizyczna jest zalecana, zarówno przez lekarzy i położników, jak i ekspertów zajmujących się zdrowiem psychicznym. Celem przeprowadzonych badań własnych była eksploracja zależności zachodzących pomiędzy poziomem stresu, stosunkiem do własnego ciała i podejmowaniem regularnej aktywności fizycznej u kobiet w ciąży. Założono, że aktywność fizyczna będzie związana z niższym stresem i negatywnymi emocjami w obszarze obrazu własnego ciała. Do badania zdecydowano się także włączyć zmienną Prężność Psychiczna, aby sprawdzić możliwość zachodzenia efektu moderacji. W badaniu udział wzięło 76 kobiet w drugim i trzecim trymestrze ciąży w wieku od 22 do 42 lat, bez problemów medycznych, które uniemożliwiałyby im wykonywanie ćwiczeń fizycznych. Do badania wykorzystano Kwestionariusz Poczucia Stresu, Wielowymiarowy Kwestionariusz do badania Obrazu Ciała, Skalę Pomiaru Prężności oraz zaprojektowaną na użytek badania ankietę dotyczącą aktywności fizycznej.Wyniki przeprowadzonych badań wykazały istnienie zależność pomiędzy postawą wobec ciała, stresem i podejmowaniem regularnych aerobowych i relaksacyjnych ćwiczeń fizycznych. Wykazano również istotną zależność pomiędzy odpornością psychiczną a poziomem stresu u badanych. Nie udało się potwierdzić hipotez zakładających różnice w poziomie stresu kobiet podejmujących ćwiczenia fizyczne i tych, które tego nie robią. Nie wykryto również istotnego efektu moderacji, z prężnością w roli moderatora związku pomiędzy poziomem stresu, stosunkiem do własnego ciała i podejmowaniem aktywności fizycznej. Brak potwierdzenia hipotez skłania do dalszych badań w temacie i eksploracji możliwych czynników wpływających na stosunek do własnego ciała i poziom stresu u kobiet w ciąży.Pregnancy is an extraordinary time in a woman's life. It brings positive emotions but also stress. Studies show that many pregnant women is at risk of higher levels of stress, which can be a factor endangering the health of the mother and her unborn child. Recently some conflicting reports started appearing, describing the influence of pregnancy on the body image of the woman. Some of them claim that the pregnant women experience an decrease in body image dissatisfaction and body self-esteem, some are in favour of a view that during pregnancy women are more likely to experience body image dissatisfaction or the recurrence of previous body image issues.An important aspect of the body image discourse is the analysis of physical activity. The positive influence of physical exercise, aerobic as well as relaxing, on the level of stress and body self-esteem is known and respected in the medical and psychological field. Physical activity is an important part of healthy pregnancy according to gynecologists and obstetricians as well as psychologists.The aim of the conducted study was to explore the relations between stress, body - self relations and regular aerobic and non-aerobic exercise in pregnant women. It was assumed, that physical activity is a factor protecting the woman against high levels of stress, body dissatisfaction and negative emotions towards it.The decision to include resiliency in the study was made in purpose of exploring the possibility of its moderating effect.76 woman age 22 to 42 in second and third trimester of pregnancy took part in the study. None of them suffered from any medical issues that would make physical exercise dangerous.The Stress Experience Questionnaire (KPS), Multidimensional Body Self Relations Questionnaire (MBSRQ) and Resiliency Scale (SPP-25) were used in the study as well as survey collecting information about demographic data and physical activity of a woman, designed by the author in purpose to be used in the study.The results of the study show significant relations between self-body relations, stress levels and undertaking regular physical activity. The relation between levels of stress and resiliency score was also proven.The hypothesis assuming differences in levels of stress in women who regularly undertake physical exercise and those who do not was not confirmed. The role of resiliency as moderator between stress levels, body image dissatisfaction and physical exercise was also not confirmed.The lack of results that would support the proposed model leads to further exploration of the studied area and possible factors influencing the variables.The relations between variables that have been proven are motivating to promoting resilience among pregnant women, as it is protecting them against the dangerous high levels of stress. The Fitness Orientation dimension can be studied and used as a motivating factor in healthy lifestyle and regular exercise promotion