Criminal liability for failure in medical treatment.

Praca magisterska poświęcona jest tematyce odpowiedzialności karnej lekarza za niepowodzenie w leczeniu. Pierwszy rozdział zawiera kwestie związane z przedmiotem ochrony prawnokarnej, na którą składa się w szczególności zdrowie oraz życie człowieka, które rozpoczyna się od momentu poczęcia, a kończy z chwilą jego śmierci. W pracy magisterskiej podkreślona została celowość ustalenia jednolitej terminologii, która przede wszystkim w odniesieniu do spraw z zakresu czynności leczniczych jest bardzo istotna. Następnie przedstawiono koncepcje pierwotnej i wtórnej legalności czynności leczniczych a także przesłanki legalności czynności leczniczych, które ustalają granice, w jakich działanie lekarza nie jest sprzeczne z prawem. Zalicza się do nich: przeprowadzenie czynności przez uprawnioną osobę, według zasad sztuki lekarskiej, w celu leczniczym oraz za zgodą pacjenta. Przestrzeganie tych zasad spowoduje, że lekarz nie poniesie odpowiedzialności za powstanie ujemnych skutków dla życia bądź zdrowia chorego. Odpowiedzialność karną lekarza za niepowodzenie w leczeniu ustala się w oparciu o przepisy, które regulują nieumyślne przestępstwa przeciwko życiu bądź zdrowiu. Zatem, żeby przyjąć odpowiedzialność lekarza przede wszystkim należy ustalić, że jego czyn naruszał wymaganą ostrożność, powstanie ujemnego skutku, związek przyczynowo- skutkowy oraz winę lekarza. Drugi rozdział, oprócz wyżej wymienionych przesłanek odpowiedzialności karnej lekarza zawiera przejawy naruszenia obowiązku ostrożności, w tym w szczególności jeden z najczęściej występujących tzw. błąd w sztuce medycznej. Błędem lege artis jest takie zachowanie lekarza, które jest niezgodne z obowiązującymi zasadami postępowania medycznego. W zależności od tego na jakim etapie postępowania lekarskiego nastąpiło naruszenie reguł ostrożności, wyróżnić można błąd diagnostyczny i terapeutyczny, techniczny oraz organizacyjny.Ostatni rozdział pracy poświęcony został zagadnieniu związanemu z indywidualną odpowiedzialnością lekarza za własne zachowania, którego badanie odnosi się również do odpowiedzialności pozostałych członków pracy zespołowej, bowiem odpowiedzialność każdego z nich analizuje się z punktu widzenia naruszonych przez nich z osobna wymaganych zasad ostrożności. Dodatkowo opisano kwestię problemu związanego z klasyfikacją prawną czynu przy odpowiedzialności za niepowodzenie w leczeniu. W przypadku spełnienia wszystkich przesłanek lekarz będzie odpowiadał m.in. za nieumyślne spowodowanie śmierci człowieka (art. 155 k.k.), nieumyślne spowodowanie ciężkiego uszczerbku na zdrowiu (art. 156 § 2 k.k.), nieumyślne spowodowanie lżejszego, niż opisane w art. 156 k.k. naruszenie czynności ciała lub rozstroju zdrowia (art. 157 § 3 k.k.), nieumyślne narażenie człowieka na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia bądź ciężkiego uszczerbku na zdrowiu (art. 160 § 3 k.k.), czy też za naruszenie wymogu uzyskania prawnej zgody pacjenta na przeprowadzenie zabiegu leczniczego (art. 192 k.k.). Na zakończenie omówiono również sankcje karne, które grożą lekarzowi za niepowodzenie w leczeniu. Z uwagi na trwające prace nad nowelizacją ustawy - kodeks karny oraz niektórych innych ustaw, przytoczono ewentualne zmiany interesujące pod względem zagadnienia poruszanego w niniejszej pracy magisterskiej.The master's thesis is devoted to the criminal liability of a doctor for failure in medical treatment. The first chapter contains related issues with the subject of criminal law protection, which includes, in particular, human health and life, which begins from the moment of conception and ends at the moment of his death. The master's thesis emphasized the desirability of establishing uniform terminology, which is particularly important in relation to matters related to therapeutic activities.Next, the concepts of primary and secondary legality of therapeutic activities are presented, as well as the premises of legality of therapeutic activities, which set the limits within which the doctor's action is not illegal. These include: carrying out activities by an authorized person, according to medical principles, for therapeutic purposes and with the consent of the patient. Compliance with these rules will result in the physician not being responsible for any negative effects on the patient's life or health. The doctor's criminal liability for failure in medical treatment is determined based on the provisions that regulate unintentional crimes against life or health. Therefore, in order to assume the physician's responsibility, first of all, it should be established that his act violated the required caution, the occurrence of a negative effect, cause and effect relationship and the physician's guilt. he second chapter, in addition to the above-mentioned premises of a physician's criminal liability, includes manifestations of violation of the duty of caution, including in particular one of the most common mistake in medical art. Lege artis mistake is such a doctor's behavior that is inconsistent with applicable medical procedure. Depending on what stage of the medical procedure there was a violation of the precautionary rules, a diagnostic, therapeutic, technical and organizational error can be distinguished.The last chapter of the work is devoted to the issue related to the individual responsibility of the doctor for their own behavior, the study of which also refers to the responsibility of other team members, because the responsibility of each of them is analyzed from the point of view of the required precautionary principles violated by them separately. In addition, the problem of legal classification of the act was described with responsibility for failure in medical treatment. If all the conditions are met, the doctor will answer, among others for inadvertently causing death of a person (art. 155 of the Criminal Code), inadvertent causing of serious damage to health (art. 156 § 2 of the Criminal Code), inadvertent causing of lighter than described in art. 156 of the Criminal Code violation of bodily functions or health disorders (Article 157 § 3 of the Penal Code), unintentional exposure of a person to the direct danger of losing life or serious damage to health (Article 160 § 3 of the Penal Code), or for violation of the requirement to obtain the patient's legal consent for a medical treatment (Article 192 of the Penal Code). Finally, criminal sanctions that threaten the doctor for failure in treatment are also discussed. Due to the ongoing work on the amendment to the Act - the Penal Code and some other acts, possible changes interesting in terms of the issue discussed in this master's thesis were quoted