Scope of application of the uniform international sales law rules in the outputs of UNCITRAL, HCCH and EU.

Celem niniejszej pracy jest analiza poszczególnych umów międzynarodowych stanowiących jednolite prawo dla sprzedaży międzynarodowej, ze szczególnym naciskiem położonym na Konwencję wiedeńską z 1980 roku. Jej popularność, a zarazem prostota, świadczy o modelowym charakterze tego aktu prawnego względem pozostałych umów. Charakterystyka konwencji haskich z 1955 oraz 1986 roku, jak również konwencji UNIDROIT z 1964 roku, będących bezpośrednimi poprzedniczkami Konwencji wiedeńskiej, umożliwi jednocześnie ukazanie procesu rozwoju ujednolicania norm kolizyjnych i materialnych rządzących umowami sprzedaży międzynarodowej. Przedstawione zostaną również akty prawne stworzone na drodze integracji europejskiej – Konwencja rzymska z 1980 roku oraz rozporządzenie unijne Rzym I – jako przykłady rozwiązań regionalnych, wraz ze szczegółowym omówieniem anulowanego - lecz wyjątkowo nowatorskiego - projektu wspólnych europejskich przepisów dotyczących sprzedaży (CESL). Analiza poszczególnych konwencji została przeprowadzona pod kątem ich zakresu zastosowania oraz zawartych w nich norm kolizyjnych. Wreszcie, podczas omawiania powyższych regulacji, wielokrotnie poruszona zostanie kwestia pierwszeństwa stosowania danego aktu prawnego w tych przypadkach, gdzie dane państwo jest stroną wielu traktatów międzynarodowych regulujących te same zagadnienia. Porównanie zakresów zastosowania omawianych aktów prawnych dotyczy tylko tych przypadków, w których strony danej umowy sprzedaży międzynarodowej nie dokonały wyboru prawa odpowiednią klauzulą umowną lub też dokonały tego wyboru w niewiążący prawnie sposób. W pracy poruszone zostały również kwestie szczegółowe, przewidziane dla poszczególnych konwencji międzynarodowych, tj. umowy sprzedaży zawierane pomiędzy konsumentami czy tzw. umowy mieszane. Zaakcentowana została także rola dynamicznie rozwijających się technologii, jako najnowszych wyzwań dla dość przestarzałych rozwiązań prawnych.The aim of the thesis is to analyze the international conventions which are the sources of the uniform law for the international sale of goods, with the particular emphasis on the United Nations Convention on Contracts for the International Sale of Goods (also known as Vienna Convention or CISG). The popularity and simplicity of CISG proves to show the model character of this legal act in the comparison with other international treaties. Analysis of Hague Conventions of 1955 and 1986 as well as UNIDROIT Conventions of 1964 – which are the direct predecessors of CISG –displays the entire process of unification of collision and substantive norms in the field of international trade law. As the examples of regional unification on the grounds of European integration, Rome Convention of 1980 and Rome I Regulation are presented, as well as the study on the already cancelled (but innovative) project of Common European Sales Law (CESL). The analysis of the aforementioned conventions is made from the perspective of their scopes of applicability and included collision norms. Ultimately, several reflections have been made in the matter of priority in usage of analyzed conventions in those cases, where more than one of them is applicable to the same situation. The comparison of the scopes of applicability of said conventions is presented only in those cases, in which no choice of law governing the given sales contract has been conducted by parties. Thesis touches also on the detailed matters of each international convention, such as consumer or mixed contracts. The role of the dynamically developing technology, as the newest challenge for the often outdated legal solutions, has been also addressed