Criminal Law and a Distinctive Offender – The problem of psychopathy in attributing the criminal responsibility.

Niniejsza praca porusza problematykę winy w przypadku podjęcia zachowania realizującego znamiona typu czynu zabronionego przez osoby posiadające psychopatyczną osobowość. Pierwsza część zawiera niezbędną charakterystykę wspomnianych jednostek, podkreślającą szczególnie te cechy ich charakteru, które w znacznym stopniu odpowiedzialne są za podejmowanie zachowań niezgodnych z prawem oraz za przejawianie społecznie nagannych postaw. Kolejny punkt opracowania stanowi analiza przesłanek art. 31 § 1 KK, jako przepisu, który w największym stopniu uwydatnia wątpliwości w zakresie przypisania pełnej winy psychopatycznym sprawcom. Omówienie wspomnianego przepisu pozwoliło w dalszym kroku odpowiedzieć na pytanie czy jednostka o psychopatycznej osobowości może, na skutek występowania charakterystycznych dla omawianego zaburzenia cech, zostać uznana za sprawcę niepoczytalnego bądź o ograniczonej poczytalności. Zasadniczą rolę w procesie subsumpcji należy przypisać przesłankom „innego zakłócenia czynności psychicznych” oraz „zdolności do kierowania swoim postępowaniem” w aspekcie zdolności do samokontroli. W dalszej kolejności rozpatrywane są dostępne systemowo środki oddziaływania na psychopatycznych sprawców. Za najbardziej odpowiednią reakcję w odpowiedzi na przestępny czyn popełniony przez psychopatyczną jednostkę uznana została instytucja środków zabezpieczających. W związku z tym ostatni etap opracowania zawiera omówienie poszczególnych środków zabezpieczających w oparciu o możliwość zastosowania danego instrumentu wobec psychopatycznego sprawcy.The present disseration deals with the problem of guilt in the case of undertaking prohibited behaviour by people with psychopathic personalities. The first part contains the necessary characterization of these individuals, highlighting the characteristics of their nature which are largely responsible for engaging in illegal behaviour and socially reprehensible behaviour. Another point of the thesis is the analysis of the premises of Article 31 § 1 of the Criminal Code, as of the legal provision that the most emphasise doubts as to whether guilt can be attributed to psychopathic offenders. The discussion of that provision made it possible to answer the question whether an individual with a psychopathic personality may, as a result of the characteristics specific to the disorder, be regarded as the insane offender or the offender of limited sanity. The fundamental role in the subtraction process should be attributed to the premises of 'other mental disruption' and 'ability to direct one's own behaviour' in terms of self-control. The next step is to consider the systemically available means of influencing psychopathic offenders. The most appropriate response to a criminal act committed by a psychopathic individual has been determined as institution of preventive measures. Therefore, the final stage of the study includes a discussion of particular protective measures based on the possibility of applying a given instrument to a psychopathic offender