A Model of Discourse Used by Polish Speech Therapists During Conversations with Adulescents

Celem mojej pracy było opisanie modelu dyskursu jaki wykorzystują polscy logopedzi podczas rozmowy z nastoletnimi pacjentami z zaburzeniami mowy. Dyskurs możemy ogólnie ująć jako ciąg zachowań językowych, zjawisko interakcji i zdarzenie komunikacyjne, rozgrywające się pomiędzy nadawcą a odbiorcą. Moje badanie polegało na nagraniu sesji terapeutycznych dwóch par logopeda-pacjent, następnie transkrypcji materiału i wnikliwej analizie. W badaniu wykorzystałam Krytyczną Analizę Dyskursu w celu zaprezentowania zjawisk komunikacyjnych i zabiegów, jakie wykorzystywane są podczas rozmowy. Badanie dostarcza wgląd w interakcje klienta z terapeutą, a jego wynik zaznacza potrzebę dopasowania stylu i sposobu prowadzenia rozmowy, która jest głównym narzędziem klinicysty. Praca ma również na celu zwiększenie świadomości różnych aspektów dyskursu, które ustalają, definiują i podtrzymują oraz wpływają na terapeutyczne role. Ta świadomość możliwości wykorzystania markerów dyskursu może ułatwić kierowanie terapią oraz dostosowanie stylu prowadzenia rozmowy, w celu osiągnięcia indywidualnych korzyści pacjenta.The purpose of this paper is the presentation of a discourse that is used by Polish speech therapists in their conversation with teenaged patients suffering from speaking disorders. Discourse can be defines as an array of linguistic behaviour, a phenomena of interaction and communication that takes place between a speaker and receiver. My research is based on a recording of two therapeutic sessions which were transcribed and thoroughly analysed. During the research, the critical discourse analysis was implemented to highlight the communication phenomena and strategies used during a conversation. The results provide an insight into the interaction between a speech therapist and their client, emphasizing the need to choose the best method of conversation constituting the main therapeutic tool. The aim is also to enhance awareness of different aspects of discourse, which designate, define, sustain and influence the therapeutic role. The more therapists are aware of the possibilities that discourse markers provide, the more are they able to adjust the methodology and the style of the conversation in order to meet patients’ individual needs