Aggressive behavior towards medical personnel in selected departments

Wstęp: Agresja jest zjawiskiem powszechnie występującym. Personel medyczny, a zwłaszcza pielęgniarki są narażone na zachowania agresywne podczas pracy, co może wynikać z towarzyszenia człowiekowi najczęściej w trudnej dla niego sytuacji. Cel: Celem pracy była analiza występowania agresji wobec personelu medycznego – pielęgniarek, na wybranych oddziałach.Materiał i metody: Badania przeprowadzono wśród 177 pielęgniarek wybranych oddziałów szpitalnych oraz podstawowej opieki zdrowotnej. Okres badań trwał od marca do maja 2019 roku. Wykorzystano technikę ankietową. Użyto kwestionariusza SOVES (badanie przemocy wobec personelu medycznego) oraz wystandaryzowanego narzędzia badawczego – GSES (Skali Uogólnionej Własnej Skuteczności). Obliczeń dokonano programem statystycznym SPSS 23. Przyjęto poziom istotności 0,05. Wykorzystano w analizie testy nieparametryczne: test korelacji rang Spearmana, test U Manna Whitney’a, test chi-kwadrat.Wyniki: Wykazano, że personel medyczny doświadcza agresji, z czego najczęściej agresji słownej. Poszczególne oddziały różnią się narażeniem na wystąpienie agresji. Poziom poczucia własnej skuteczności nie wpływa na ilość doświadczanych incydentów, ale koreluje z umiejętnościami interwencji w sytuacjach doświadczania agresji. Incydenty agresji rodzaju słownego korelują z poczuciem wsparcia, które personel uzyskuje od rodziny i bliskich, natomiast agresja fizyczna – z poczuciem wsparcia uzyskanym przez przełożonych.Wnioski: Wykazano, że personel medyczny często pada ofiarą agresji. Najczęściej doświadczanym rodzajem agresji, jest agresja słowna, natomiast oddziałem gdzie najczęściej występuje agresja – psychiatria oraz SOR. Wysokie poczucie samoskuteczności nie zmniejsza częstości doświadczania agresji, natomiast istnieje istotny statystycznie związek pomiędzy poczuciem własnej skuteczności, a umiejętnościami interwencji w sytuacjach potencjalnie agresywnych. Wykazano również, że istnieje istotnie statystyczny związek jedynie pomiędzy agresją słowną i poczuciem wsparcia ze strony rodziny i bliskich oraz agresją fizyczną, a wsparciem uzyskanym przez przełożonych.Introduction: Aggression is a common occurrence. Medical staff, especially nurses, are exposed to aggressive work, which may be due to what is happening in their situation.Aim: The aim of the work was to analyze the occurrence of aggression towards medical personnel - nurses, on selected wards.Material and methods: The research was conducted among 177 nurses from selected hospital departments and primary health care. The research period lasted from March to May 2019. The questionnaire technique was used. The SOVES questionnaire (study of violence against medical personnel) and a standardized research tool - GSES (General Self Efficiency Scale) was used. The calculations were made with the SPSS 23 statistical program. The significance level was 0.05. Nonparametric tests were used in the analysis: Spearman's rank correlation test, Mann Whitney U test, chi-square test.Results: It has been shown that medical personnel experience aggression, mostly verbal aggression. Individual departments differ in their vulnerability to aggression. The level of self-efficacy does not affect the number of incidents experienced, but correlates with the skills of intervention in situations of experiencing aggression. Incidents of verbal aggression correlate with the sense of support that the staff receives from the family and loved ones, whereas physical aggression - with the sense of support obtained by the superiors.Conclusions: It has been shown that medical personnel are often victims of aggression. The most frequently experienced type of aggression is verbal aggression, while the aggression unit - psychiatry and ER. A high sense of self-efficacy does not reduce the frequency of experiencing aggression, but there is a statistically significant relationship between self-efficacy and intervention skills in potentially aggressive situations. It was also shown that there is a significant statistical relationship only between verbal aggression and the sense of support from the family and relatives and physical aggression, and the support obtained by superiors