Media: Miecz Obosieczny Terroryzmu. Analiza Nowych Mediów Cyfrowych i Ich Rola w Terroryzmie

Rozprawa ta dotyczy terroryzmu i współczesnych mediów cyfrowych, analizując media informacyjne, media społecznościowe i internet. Teza, którą proponuję, jest taka, że terroryzm i media są ze sobą powiązane w takim stopniu, że media pielęgnują terroryzm. Terroryzm nie jest nowym zjawiskiem; jest to środek komunikacji, który przekształcił się przez lata. Pierwsze stwierdzenie jest takie, że media informacyjne pielęgnują terroryzm, obejmując incydenty, a jednocześnie przekazując informacje, których potrzebują terroryści, często w dwóch celach; po pierwsze: by pozostać rentownym, po drugie: by zwrócić uwagę opinii publicznej. Czasami jest w stanie wykorzystać przemoc poprzez rozpowszechnianie niezbędnych wiadomości i przekierowywanie uwagi publicznej, podczas gdy innym razem wiadomości są wstępnie wybierane i mogą wpływać na społeczeństwo i / lub propagować strach. W ten sposób media są mieczem obosiecznym.Drugie stwierdzenie jest takie, że w dzisiejszych czasach ogromna zmiana w kierunku cyberprzestrzeni w części terrorystów jest niezaprzeczalna. Zaczęli oni wykorzystywać internet i media społecznościowe do celów rekrutacji i radykalizacji, ponieważ uwaga społeczna jest im już zapewniona dzięki mediom.Chociaż w niektórych przypadkach zaangażowanie mediów może w rzeczywistości wykorzystywać przemoc i podnosić świadomość społeczną, w większości przypadków zaspokaja ona przyczyny terroryzmu poprzez rozpowszechnianie niepokoju i strachu, a czasami jest lub nie jest całkowicie świadoma konsekwencji. To wciąż rodzi pytania natury humanitarnej i etycznej, co ponownie podkreśla sprzeczny i wątpliwy charakter mediów.This thesis touches upon Terrorism and the Contemporary Digital Media, while analyzing news media, social media and Internet. The hypothesis that I propose is that terrorism and media are interrelated to an extent that the latter nurtures the former. Terrorism is not a new phenomenon; it is the means of communication that has transformed over years. The first claim is that news media nurtures terrorism by covering incidents while at the same time transmitting the information that terrorists need, oftentimes for two purposes; first: to remain profitable, second: to draw public’s attention. Sometimes, it is able to seize the violence via disseminating necessary news and redirecting public’s attention, whereas the other times the news are being pre-selected and may instill fear on the masses and/or propagate fear. In this way media is a double-edged sword. The second claim is that in the modern times, the vast shift towards cyberspace on the terrorists’ part is undeniable. They started utilizing Internet and social media for the purposes of recruitment and radicalization, since public attention is already provided to them by the news media coverage. Although in some cases media’s engagement can in fact seize the violence and raise public awareness, in most cases it satisfies terrorist cause by disseminating unrest and fear, while sometimes being or not being completely aware of the consequences. This still raises humanitarian and ethical questions, which again highlights the contradictory and dubious nature of media