Copper trade in late medieval and early modern age in Poland

Najważniejszym obszarem handlu polskiego od czternastego do szesnastego wieku był tranzyt miedzi, pochodzącej z Królestwa Węgier do portów nad morzem Bałtyckim. Kupcy z Krakowa, Wrocławia, Nowego Sącza i Bochni dominowali w handlu miedzią na terenie Europy Środkowo-Wschodniej. Transport rudy miedzianej pochodził z terenów Górnych Węgier (dzisiejszej Słowacji) i od drugiej połowy piętnastego wieku przetapiano rudę w Thurzonowskej hucie miedzi w Mogile, pod Krakowem, niedaleko klasztoru cystersów. Jan Thurzo był wspólnikiem Jakuba Fuggera z Augsburga, który to panował nad obrotem srebra i miedzi oraz był pożyczkodawcą Cesarzy Rzeszy.Najczęściej miedź transportowano lądem. Wisła nie była, poza paroma krótkimi epizodami, używana w górnej jej części, a jedynie w dolnej miasta Toruń i Gdańsk używały statków do transportu. Bałtyk znajdował się w strefie wpływów Hanzy i to właśnie ta organizacja rościła sobie prawa do konwojów przepływających po jej terytorium.The most important part of polish trade from fourteen to sixteen centuries was transport a copper from Hungary to ports of Baltic Sea. Merchants from Kraków (Cracow), Wrocław (Breslau), Nowy Sącz (New Sacz), Bochnia were ruling over copper trade in middle-east Europe. The transports of ore came from Upper Hungary (Slovakia) and from second half of fifteen century was melted in Thurzo copperworks near Cracow in Mogiła, where Cistercian Order had monastery. Jan Thurzo was partner of Jacob Fugger from Augsburg, who rules over silver and copper trade and was moneylender for Holy Roman Emperors.Most popular way to transport cooper was by land. The Vistula river wasn’t usually used in upper part, only in lower part city’s Toruń (Thorn) and Gdańsk (Danzig) prefers ships. Baltic sea was in Hansa sphere of influence and this organization rules over convoys crossing their territory