Electronic monitoring in the system of criminal sanctions in the Netherlands.

Celem niniejszej pracy magisterskiej jest przedstawienie zarówno założeń, jak i praktyki funkcjonowania dozoru elektronicznego w systemie sankcji karnych w Holandii. Zapobieganie przestępczości na poziomie strukturalnym, sytuacyjnym i indywidualnym od początku lat 80. XX w. pełni istotną rolę w holenderskim programie karnym. W krajach Europy Zachodniej można zaobserwować trend, polegający na świadomym unikaniu zaostrzania kar jako elementu nieadekwatnej do współczesnych realiów strategii w walce z przestępczością. Dozór elektroniczny w niderlandzkim porządku prawnym stanowi zinstytucjonalizowany i zalegalizowany środek polityki karnej, postrzegany jako narzędzie realizujące innowacyjny model kontroli sprawców przestępstw. Jest to stosunkowo nowy element figurujący w ustawodawstwach państw wysokorozwiniętych. Jego wprowadzenie było swoistym eksperymentem, który przyczynił się do zachwiania transparentnego podziału na karę pozbawienia wolności i pozostałe kary o charakterze nieizolacyjnym. Pierwszy rozdział ma na celu ukazanie obowiązującego w Holandii porządku prawnego, podziału kar i środków karnych ze wskazaniem specyfiki ich funkcjonowania, a także charakterystykę organów władzy publicznej. W rozdziale drugim zaprezentowana jest analiza celów penologicznych i praktycznych dozoru elektronicznego. Ukazuje on również omawianą instytucję jako odpowiedź na postulaty organów międzynarodowych, wzywających do racjonalizacji instrumentów polityki karnej i stosowania prymatu kar wolnościowych. W rozdziale trzecim zaprezentowane zostały przesłanki stosowania monitoringu elektronicznego w Holandii na różnych etapach postępowania karnego ze wskazaniem organów decyzyjnych oraz tych, odpowiedzialnych za nadzór nad ich stosowaniem. Poruszona jest także problematyka reintegracyjnego charakteru holenderskiej służby probacyjnej, a ponadto dostępnego na rynku sprzętu technicznego.The aim of this thesis is to present both the assumptions and the practice of the functioning of electronic monitoring in the system of criminal sanctions in the Netherlands. Since the early 1980s prevention of crime at the structural, situational and individual levels has played an important role in the Dutch criminal program. In Western European countries we can observe a trend promoting conscious avoidance of tightening penalties as an element of strategies that are inadequate to contemporary realities in the fight against crime. Electronic monitoring in the Dutch legal system is an institutionalized and legalized measure of criminal policy perceived as an instrument to implement an innovative model of control of offenders. It is a relatively new element among the laws of highly developed countries. Its introduction was a kind of experiment that contributed to the diversion of the transparent division into the penalty of imprisonment and other non-custodial penalties. The first chapter aims to show the legal order in the Netherlands, the division of penalties and penal measures with an indication of the specificity of their functioning, as well as the characteristics of public authorities. The second chapter presents the analysis of penological and practical objectives of electronic monitoring. It also shows the institution as a response to the demands of international bodies calling for the rationalization of criminal policy instruments and the application of the primacy of liberty punishments. The third chapter presents the reasons for use of electronic monitoring in the Netherlands at various stages of criminal proceedings with the indication of decision-making bodies and those responsible for supervising their application. The issues of the reintegration character of the Dutch probation service and the technical equipment available on the market are also discussed there