Psychological determinants of illness acceptance among people diagnosed with multiple sclerosis.

W badaniach własnych przedstawionych w pracy, skoncentrowano się na psychologicznych aspektach stwardnienia rozsianego, ze szczególnym uwzględnieniem uwarunkowań wpływających na akceptację tej choroby przez pacjentów. Stwardnienie rozsiane jest chorobą o podłożu zapalno-demielinizacyjnym, która najczęściej dotyka osoby młode, między 20. a 40. rokiem życia. Diagnoza tej choroby nieodwracalnie zmienia życie jednostki. W badaniu sprawdzono czy zmienne psychologiczne: poczucie koherencji, prężność psychiczna oraz strategie radzenia sobie ze stresem wpływają na poziom akceptacji choroby. Analizie poddano również wpływ wybranych zmiennych klinicznych i demograficznych. Badanie zostało przeprowadzone w specjalistycznych poradniach w Krakowie. Wzięło w nim udział 60 osób (42 kobiety i 18 mężczyzn) w wieku 20-74 lat. W badaniu wykorzystano następujące kwestionariusze: Kwestionariusz Orientacji Życiowej (SOC-29) A. Antonovsky’ego, Skalę Pomiaru Prężności Psychicznej (SPP-25) N. Ogińskiej-Bulik i Z. Juczyńskiego, Inwentarz do Pomiaru Radzenia Sobie ze Stresem (Mini-COPE) Charles S. Carver, Skalę Akceptacji Choroby (AIS) B.J. Felton, T.A. Revenson, G.A. Hinrichsen oraz Skalę Samokrytyki W.H. Fittsa. Wyniki analizy wskazują na istnienie związku pomiędzy badanymi zmiennymi psychologicznymi a akceptacją choroby. Wraz ze wzrostem poczucia koherencji i prężności psychicznej, rośnie poziom akceptacji choroby. Dowiedziono również, że z postawą akceptacji choroby korelują dodatnio przystosowawcze strategie radzenia sobie ze stresem, takie jak: Aktywne radzenie sobie i Poszukiwanie wsparcia emocjonalnego. Natomiast wraz ze wzrostem akceptacji choroby maleje częstotliwość stosowania strategii nieprzystosowawczych, to znaczy: Zaprzestania działań i Obwiniania siebie. Uzyskane wyniki częściowo potwierdzają dotychczasowe badania oraz stanowią dobrą podstawę do zgłębiania problematyki akceptacji choroby wśród chorych na stwardnienie rozsiane.In my own research, presented in this master’s thesis, I focused on psychological aspects of multiple sclerosis with particular reference to determinants that impact the illness acceptance by patients. Multiple sclerosis is a chronic, inflammatory disease connected with dymyelination. It affects mostly young people between 20 and 40 years old. The diagnosis of this illness changes the individual’s life irreversibly. In the study was checked if the psychological variables such as: sense of coherence, resilience and coping strategies influence the level of illness acceptance. Also chosen demographic and clinical variables were taken to analyse. The study was carried out in specialistic clinics in Kraków. The study involved 60 people (42 women and 18 men) aged 20-74 years old. In the study have been used following questionnaires: the Orientation to Life Questionnaire by Antonovsky, the Resiliency Measurement Scale by Ogińska-Bulik and Juczyński, the Brief COPE Inventory by Carver, the Acceptance of Illness Scale by Felton, Revenson and Hinrichsen and Fitts’ Self-Criticism Scale. The results of the analysis indicate a relationship between tested psychological variables and illness acceptance. The level of illness tends to grow with increasing level of sense of coherence and resilience. It was also proved that adaptable coping strategies such as: Active coping and Searching for emotional support correlate positively with illness acceptance. Instead, the higher level of illness acceptance is, the less frequently people use maladaptive coping strategies such as: Ceasing action and Blaming oneself. The obtained results confirm partially previous studies and provide the basis for further exploration of illness acceptance among people suffering from multiple sclerosi