Job Burnout

W drugiej połowie ubiegłego wieku, naukowcy podjęli się analizy tematu wypalenia zawodowego, wynikającego z problemów zawodowych pracowników, negatywnie wpływających na ich zdrowie psychiczne i fizyczne. Celem niniejszej pracy było zbadanie syndromu wypalenia zawodowego u trzech badanych jednostek, określających siebie jako osoby niegdyś lub aktualnie doświadczone tą chorobą. Wybrane źródła, tworzące zaplecze teoretyczne tej pracy, pomogły zaprojektować jej część badawczą. Do przeprowadzenia analiz przypadków wykorzystane zostały dwa rodzaje badań: ilościowe w formie Kwestionariusza Wypalenia Zawodowego Christiny Maslach oraz uzupełniające je badanie jakościowe w postaci wywiadu antropologicznego. Na ich podstawie wyróżnione zostały trzy rodzaje czynników: indywidualne, interpersonalne oraz organizacyjne, które przyczyniły się do domniemanego zaistnienia u badanych problemu wypalenia zawodowego. Wyniki wykazały, że tylko u jednego z badanych jednoznacznie stwierdzono problem wypalenia zawodowego, natomiast dwie pozostałe osoby zakwalifikowane zostały jako jednostki w znacznym stopniu narażone na chorobę wypalenia zawodowego.In the second half of the last century, scientists undertook an analysis of the topic of professional burnout, resulting from professional problems of employees, negatively affecting their mental and physical health. The aim of this study was to examine the burnout syndrome in three examined individuals, who described themselves as people who were once or are currently experiencing this disease. Selected sources, creating the theoretical background of this work, helped to design its research part. Two types of research were used to conduct case studies: quantitative research in the form of Maslach Burnout Inventory and qualitative research in the form of an anthropological interview. Based on them, three types of factors were distinguished: individual, interpersonal and organizational, which contributed to the alleged occurrence of burnout problem in the respondents. The results showed that only one of the respondents had a clear occupational burnout problem, while the other two persons were qualified as units with a high risk of occupational burnout disease