Central European Discourse In Polish Contemporary Prose From The Perspective Of Geopoetics

Praca jest próbą zbadania dyskursu środkowoeuropejskiego we współczesnej prozie polskiej. Po 1989 zaszły zmiany w funkcji koncepcji Europy Środkowej. Przestała ona pełnić zadanie środka politycznej identyfikacji, a stała się podstawą dla budowania prywatnych tożsamości i geografii imaginacyjnych. Symptomatyczną dla tego okresu twórczość Andrzeja Stasiuka traktować można jako punkt wyjścia dla dalszych przemian dyskursu. W niniejszej racy, przy użyciu narzędzi geopoetyki dokonano analizy wybranych utworów Krzysztofa Vargi, Mirosława Nahacza i Ziemowita Szczerka. Porównanie utworów powstałych na przestrzeni ponad dwudziestu lat pozwala na wykazanie zmian i uwarunkowań polskiego dyskursu wokół Europy Środkowej. Słownik krytyczny proponowany przez geopoetykę osadza ową analizę w szerszym, antropologicznym kontekście.The work is an attempt to examine the Central European discourse in contemporary Polish prose. After 1989, changes took place in the function of the Central Europe concept. It ceased to fulfill the task of a political identification measure and became the basis for building private identities and imaginative geography. Symptomatic for this period, Andrzej Stasiuk's work can be treated as a starting point for further transformations of discourse. In the present report, using the geopoetics tools, selected works by Krzysztof Varga, Miroslaw Nahacz and Ziemowit Szczerek were analyzed. A comparison of works created over twenty years allows to show changes and determinants of the Polish Central European discourse. The critical dictionary proposed by geopoetics places this analysis in a wider, anthropological context