Badanie EEG dotyczące zróżnicowanego wpływu walencji, pobudzenia oraz uwagi na percepcyjne oceny dotyczące czasu trwania

Istniejące wyjaśnienia dotyczące modulacji subiektywnego czasu trwania bodźców emocjonalnych opierają się albo na zmianach w pobudzeniu, albo na wpływie uwagi na działanie systemu wewnętrznego zegara. Zróżnicowany wpływ tych czynników nie jest jednak dobrze zrozumiany. Celem niniejszego badania było zweryfikowanie roli tych mechanizmów jako potencjalnych mediatorów w subiektywnej modulacji czasu trwania przy użyciu potencjałów związanych ze zdarzeniami (ang. event-related potentials, ERPs), takich jak P2, N2, P3 oraz LPP. Te komponenty mogą rzucić światło na wpływ mechanizmów pobudzenia i uwagi na omawiane modulacje oraz ich profil czasowy. W przeprowadzonym badaniu uczestnicy zostali poproszeni o ocenę, czy bodźce wzrokowe, klasyfikowane zarówno pod względem wartościowości, jak wymiaru pobudzenia, były prezentowane krótko czy długo względem długości, których nauczyli się wcześniej - zadanie bisekcji czasowej (ang. temporal bisection task). Wyniki behawioralne wskazują, że czas trwania był szacowany jako dłuższy dla wszystkich kategorii emocjonalnych w porównaniu z bodźcami neutralnymi. Analiza komponentów ERP sugeruje, że uwaga i pobudzenie są zaangażowane w ten efekt, jednak w różnym stopniu, w zależności od kategorii emocjonalnej prezentowanych bodźców.Existing explanations of modulation in the subjective duration of emotional stimuli posit either an arousal-based or an attentional-based effect on the operation of an internal clock system. However, the differential contributions of these factors are not well understood. The aim of the present study was to investigate the role of those mechanisms as potential mediators in subjective duration modulation using event-related brain potentials (ERPs), such as the P2, N2, P3 and LPP. These components can shed light on the contribution of arousal and attention mechanisms to mentioned modulations and their temporal profile. In this study, participants were asked to judge whether visual stimuli, rated both on valence and arousal dimensions, were closer in duration to either a short or long duration which they learned previously – the temporal bisection task. Behavioural results indicate that duration was overestimated for all emotional categories compared to a neutral one. Analysis of ERP components suggests that attention and arousal are both involved in this effect, but to a different degree, depending on the emotional category of the presented stimuli