Received social support in the patient's opinion diagnosed with recurrent depressive disorder.

Wstęp: Zaburzenie depresyjne nawracające jest schorzeniem o charakterze przewlekłym. Cechuje je występowanie zaburzeń nastroju i lęku o dużym nasileniu. Choroba wpływa na funkcjonowanie w codziennym życiu, nie pozwala chorym na podejmowanie aktywności zawodowej. Przez pęd codziennego życia depresja nawracająca stała się czwartą co do występowania chorobą cywilizacyjną. Czas trwania epizodu depresyjnego jest bardzo długi, a ryzyko wystąpienia następnego wzrasta z każdym kolejnym epizodem. Dodatkowo w dużym stopniu obniża jakość życia. Rokowanie w tej chorobie jest różne i zależy od następujących czynników: liczby i czasu trwania epizodów, długości remisji, natężenia epizodów depresyjnych, występowania dodatkowych chorób somatycznych, konfliktów z otoczeniem, otrzymywanego wsparcia, wieku. Konieczne jest kompleksowe działanie specjalistów i duża czujność celem szybkiego wykrycia nawrotów i łagodniejszego nasilenie epizodów. Obecnie podstawową metodą terapii są leki przeciwdepresyjne oraz zaangażowanie pacjenta w proces leczenia i późniejsze stosowanie się do zaleceń. Wsparcie społeczne u chorych na zaburzenie depresyjne nawracające jest zazwyczaj nieadekwatne do zapotrzebowania. Chorzy zamykają się na otaczający świat, odsuwają od rodziny, co staje się przyczyną konfliktów. Odpowiednie natężenie wsparcia wpływa pozytywnie na objawy występujące u pacjenta zmniejszając ich nasilenie. Dodatkowo wsparcie skraca czas hospitalizacji i zwiększa zaangażowanie pacjenta w terapie. Cel pracy: Celem pracy była ocena aktualnie otrzymywanego wsparcia społecznego przez pacjenta z rozpoznaniem zaburzenia depresyjnego nawracającego. Wyniki: Pacjent potwierdził, że otrzymuje wsparcie instrumentalne, informacyjne i emocjonalne. Najważniejszym źródłem wparcia była żona, a najbardziej oczekiwanym wsparciem było wsparcie emocjonalne. Pacjent potwierdził, że wsparcie społeczne zmniejsza natężenie objawów i ma pozytywny wpływ na proces leczenia.Introduction: Recurrent depressive disorder is a chronic disorder which is characterized by the occurrence of mood disorders and severe anxiety. The disease affects functioning in everyday life, does not allow patients to undertake the professional activity on a daily basis. Through the rush of everyday life, recurrent depression has become the fourth most common civilization disease. The duration of the depressive episodes are getting longer and because of that and the risk of the next depression increases with each subsequent episode. In addition, it significantly reduces the quality of life. The prognosis in this disease is different and depends on the following factors: number and duration of episodes, length of remission, the intensity of depressive episodes, the occurrence of additional somatic diseases, conflicts with the environment, received support, age. Comprehensive operation of specialists is necessary and great vigilance to quickly detect relapses and milder episodes. Currently, the basic method of therapy is antidepressants and the patient's involvement in the treatment process and subsequent adherence to the recommendations. Social support in patients with the recurrent depressive disorder is usually inadequate to the demand. The patients close themselves to the surrounding world, move away from the family, which causes conflicts. Appropriate intensity of support positively affects the patient's symptoms, reducing their severity. In addition, the support shortens the time of hospitalization and increases the patient's involvement in the therapy. Aim: The aim of this study was to assess the currently received social support from a patient diagnosed with a recurrent depressive disorder. Results: The patient confirmed that he has received instrumental, informational and emotional support. The most important source of support was the wife of the patient, and the most anticipated support was emotional support. The patient confirmed that social support reduces the intensity of symptoms and has a positive effect on the treatment process