The study of a knee joint stability as a motor control phase on the balance platform after the repair procedure of the meniscus

Wstęp: Łąkotki zaopatrzone są w mechanoreceptory odpowiedzialne za propriocepcję i stabilność stawu kolanowego. Izolowane uszkodzenia łąkotek występują niezwykle rzadko. Kontrola motoryczna składa się z 4 faz: mobilności, stabilności, kontrolowanej mobilności oraz wprawy. Cel pracy: Celem pracy było określenie wpływu szycia łąkotki na stabilizację stawu kolanowego oraz porównanie stabilności jako etapu kontroli motorycznej kończyny operowanej i nieoperowanej, grupy badawczej i kontrolnej, a także kończyny dominującej i niedominującej.Materiał i metody: W badaniu wzięło udział 30 osób, które zostały podzielone na dwie grupy. Grupę badawczą stanowiło 15 osób minimum rok od operacji izolowanego szycia uszkodzenia łąkotki. Grupa kontrolna składała się z 15 osób bez urazów kończyn dolnych. Do przeprowadzenia badania wykorzystano subiektywne kwestionariusze International Knee Documentation Committee (IKDC) oraz Lysholm Knee Scoring Scale, a także platformę balansową „Sigma”. Wyniki: Porównano stabilność jako etap kontroli motorycznej w trzech grupach: kończyny operowanej i nieoperowanej, grupy badawczej i kontrolnej oraz kończyny dominującej i niedominującej pod względem odchylenia od osi X i Y oraz długości przebytej ścieżki w teście stabilności, a także czasu i długości pokonanej ścieżki w teście dynamicznym na platformie balansowej. Uzyskano nieistotne statystycznie wyniki dla różnic stabilności kończyny operowanej i nieoperowanej oraz kończyny dominującej i niedominującej. Porównanie różnic dla grupy badawczej i kontrolnej było istotne statystycznie (p<0,05). Wnioski: Nie istnieją różnice pomiędzy stabilnością stawu kolanowego jako etapu kontroli motorycznej kończyny operowanej i nieoperowanej oraz kończyny dolnej dominującej i niedominującej w badaniu statycznym i dynamicznym na platformie balansowej. Istnieją różnice pomiędzy stabilnością stawu kolanowego jako etapu kontroli motorycznej grupy badawczej i grupy kontrolnej. Należy rozszerzyć badania na większej liczbie osób.Introduction: Menisci are equipped with mechanoreceptors which are responsible for proprioception and the stability of a knee joint. The isolated meniscus lesion is exceptionally rare. Motor control constitutes of 4 phases: mobility, stability, controlled mobility and ability. The aim of the study: The aim was to determine the influence of the repair of the meniscus on the stability of a knee joint and a comparison of the stability as one the phases in the motor control of operated on and unoperated on limbs, research and control groups, as well as dominant and nondominant limbs.Research materials and methods: 30 patients took part in the research, they were divided into two groups. The research group consisted of 15 patients, all of them at least one year after the procedure of a repair of the meniscus. Another 15 volunteers, this time with no injuries of lower limbs, constituted to the control group. In order to carry out the study, subjective questionnaires of the International Knee Documentation Committee (IKDC), the Lysholm Knee Scoring Scale and the balance platform “Sigma” were used. Results: The stability as a motor control phase was compared in three groups: operated on and unoperated on limbs, research and control groups, dominant and nondominant limbs in terms of their deviation from X and Y axes along with a length of a covered distance in a dynamic test. For the difference in a stability of operated on, unoperated on, dominant and nondominant limbs the results were statistically irrelevant. The comparison of research and control groups proved statistically relevant (p