The role of Zionism in building the State of Israel

Historia powstania państwa Izrael sięga czasów starożytnych, gdy Izraelici osiedlili się na terenach dzisiejszej Palestyny. W owym czasie społeczność musiała zmierzyć się z kolejnymi podbojami wrogich nacji, prześladowaniami z ich strony i wreszcie przymusowymi przesiedleniami. W ich wyniku doszło do rozproszenia Żydów po całym kontynencie europejskim. Przez kolejne wieki życia w diasporze, społeczność żydowska z uwagi na napotykane przejawy antysemityzmu ze strony władców, zmuszona była do ciągłej migracji. Żydzi, traktowali ten stan rzeczy jako karę za grzechy, uważając iż ich powinnością jest tułać się po świecie do czasu nadejścia Mesjasza, dzięki któremu powrócą oni do swej historycznej ojczyzny. Postęp społeczno-gospodarczy w Europie przełomu XVIII i XIX wieku, wytworzył żyzny grunt dla rozwoju własnych, żydowskich koncepcji i nurtów filozoficznych. Istotne znaczenie miały trwające procesy asymilacyjne, i powstały w duchu oświecenia żydowskiego model Żyda wyedukowanego, otwartego na nowe idee, o tożsamości świeckiej. W tych warunkach tworzyli główni przedstawiciele myśli syjonistycznej: Max Nordau, Teodor Herzl i Mojżesz Hess. Publikując własne dzieła, przepełnione postulatami o konieczności reaktywacji języka hebrajskiego, powrotu do korzeni i w końcu stworzenia państwa żydowskiego, byli w stanie dotrzeć nie tylko do swojej społeczności, lecz również do polityków. Rozpowszechnianie wspomnianych idei przebudziło poczucie tożsamości narodowej wśród Żydów i przywołało ukryte pragnienia o powrocie do Ojczyzny. Koncepcja stworzenia państwa żydowskiego od podstaw Teodora Herzla oraz działalność Ruchu Syjonistycznego, pozwoliły zdobyć poparcie społeczności międzynarodowej dla szerzonych idei. W latach 1882-1948 ponad pół miliona europejskich Żydów wyemigrowało do Palestyny, by tworzyć tam państwo żydowskie. Kolonizacja przynależnych ziem odbywała się w zgodzie z syjonistycznymi koncepcjami Herzla, w ramach ruchu kibucowego i w duchu etosu pracy fizycznej. Wcześniejsze zabiegi polityczne Ruchu Syjonistycznego, zaowocowały pozytywnym dla społeczności żydowskiej rozstrzygnięciem kwestii palestyńskiej. W ramach ustaleń powojennych zadecydowano o podziale Palestyny, a w 1948 r. proklamowano niepodległość państwa Izrael. Idee syjonizmu znalazły odzwierciedlenie w tworzonych od podstaw strukturach państwowych oraz w programach partii politycznych, co widoczne jest również we współczesnej aktywności politycznej.The history of the creation of the State of Israel dates back to ancient times when the Israelites settled in the territory of today’s Palestine. In those times, the Israeli community had to face repeated conquest of hostile nations, persecution and compulsory resettlement. In the aftermath of these events, Jews dispersed throughout Europe. Over the following centuries of life in diaspora, because of antisemitism of rulers, the Jewish community was forced to constantly migrate. The Jews regarded the state of affairs as punishment for sins and thought that it is their duty to roam the world until the Messiah comes and restores them to their historic homeland. The socio-economic growth in Europe at the turn of the 18th and 19th centuries created favourable conditions for the development of Jewish philosophical concepts and currents. A significant role was that of the assimilation processes which took place at the time which led, in the spirit of the Jewish Enlightenment, to the emergence of the model of an open-minded, well-educated Jew whose identity is secular. These were the principles adhered to by the finest exponents of Zionist thought: Max Nordau, Theodor Herzl and Moses Hess. These thinker have published works full of postulates to revive the Hebrew language, return to the roots and, eventually, create a Jewish state; these ideas were embraced by the community, as well as politicians. The spread of these concepts awoke the sense of national identity amongst Jews and evoked their latent desire to return to the Homeland. Theodor Herzl’s concept of creating a Jewish state or the activity of the Zionist movement allowed to garner international support for the ideas. Between 1882 and 1948, almost half a million European Jews emigrated to Palestine with the aim to create a Jewish state. The colonisation of the land was conducted according to Herzl’s Zionist concepts, as part of the Kibbutz Movement, in the ethos of physical labour. Earlier political efforts of the Zionist movement brought about resolution of the Palestinian matter that was favourable for the Jewish community. Agreements following World War II resulted in a partition of Palestine, while the independence of the state of Israel was proclaimed in 1948. Zionist ideas have been reflected in the newly created state structures, as well as programmes of political parties and remain visible in the political activity to this day