The Role of Southeast Asian Countries in One Belt One Road Initiative

Inicjatywa Jednego Pasa, Jednej Drogi (OBOR) przedstawiona została, po raz pierwszy, w 2013 r. Ma ona na celu utworzenie morskich i lądowych szlaków handlowych pomiędzy Chinami i Europą. Inicjatywa finansowana jest przez Azjatycki Bank Inwestycji Infrastrukturalnych. W ramach OBOR przeprowadzane są liczne projekty infrastrukturalne. Wiele z nich realizowane jest na terenach państw Azji Południowo-Wschodniej. Pozwolą one na m. in. zdywersyfikowanie źródeł importu surowców energetycznych, które jest kluczowe dla chińskiej gospodarki. Celem pracy jest wykazanie roli państw regionu w inicjatywie Jednego Pasa, Jednej Drogi. Aby to umożliwić, scharakteryzowane zostały relacje dyplomatyczne Chin z owymi krajami. W Azji Południowo-Wschodniej istnieje największe skupienie diaspory chińskiej, w jej posiadaniu znajdują się jedne z najbogatszych przedsiębiorstw. ChRL jest czołowym partnerem handlowym dla większości państw regionu. Platformą umożliwiającą nawiązanie współpracy ekonomicznej jest forum ASEAN plus jeden. Przeszkodą dla utrzymania pozytywnych stosunków i budowy wzajemnego zaufania jest spór terytorialny dotyczący wysp znajdujących się na Morzu Południowochińskim. ChRL wykorzystuje współpracę gospodarczą z krajami Azji Południowo-Wschodniej także w celu zwiększenia swojej obecności militarnej w regionie. Chiny konkurują w tym regionie z amerykańskimi wpływami.One Belt, One Road Initiative (OBOR) was first introduced in 2013. Its aim is to create both maritime and land trade routes between China and Europe. The initiative is financed by Asian Infrastructure Investment Bank. Many infrastructural projects are carried out as a part of OBOR. Number of which, take place in Southeast Asia. It will allow China to further diversify fuel import sources, which is imperative for Chinese economy. This thesis aims to show the role of Southeast Asian countries in One Belt, One Road Initiative. In order to do so, nature of Chinese foreign relations with these states was described. The size of Chinese diaspora in Southeast Asia is significant. It controls a portion of the major regional enterprises. The PRC is among major trading partners of most Southeast Asian countries. ASEAN plus one forum allows establishment of economic relations in the region. Territorial disputes in the South China Sea actively hinder the development of friendly relations and building of mutual trust between the countries. The economic ties with the regional states are utilized in efforts to increase Chinese military presence in the area. The PRC has to compete with strong American influences in the region