Research on the population of Eurasian lynx (Lynx lynx) in Gorce National Park

Badania nad ssakami wymagają opracowania odpowiednich rozwiązań, które dostarcząją niezbędnych informacji na temat biologii, ekologii i ochrony gatunków. Dzięki rozwojowi technik badawczych istnieje możliwość wykorzystania nieinwazyjnych metod, które są niezwykle cennnym narzędziem w badaniach zwierząt skrytych oraz objętych ochroną. W przypadku dużych drapieżników, takich jak ryś (Lynx lynx), efektywnym narzędziem monitoringu są fotopułapki, które umożliwiają zebranie dużej ilości danych w krótkim czasie oraz przy niskim nakładzie pracy. Celem pracy było zbadanie populacji rysia w Gorczańskim Parku Narodowym, w ramach monitoringu prowadzonego w latach 2013-2017. Uzyskano 1072 nagrania z udziałem rysia, które pozwoliły na zebranie istotnych danych na temat aktywności, rozmieszczenia oraz behawioru tego gatunku. Najwięcej rekordów otrzymano dla sezonu zimowego, co stanowiło 37% wszystkich nagrań i wiąże się ze wzmożoną aktywnością tych zwierząt z powodu sezonu rozrodczego. Wyróżniono 10 typów zachowań, wśród których przejście, badanie terenu i znaczenie terenu stanowiły 83% zarejestrowanych rekordów. Rysie najczęście znakowały skały w pobliżu wychodni skalnych, gdzie znajdowały schonienie (77% przypadków), a także w mniejszym stopniu inne obiekty, takie jak pnie drzew, czy młode drzewa iglaste. Analiza rytmu dobowego wskazała na przewagę aktywności dziennej w sezonie wiosenno-letnim, a w sezonie jesienno-zimowym aktywność rysia była podobna w ciągu całego dnia. Analiza laboratoryjna diety wykazała, że rysie żywią się głównie ssakami kopytnymi (95% skonsumowanej biomasy Bio), polując w równym stopniu na sarnę (Capreolus capreolus) i jelenia szlachetnego (Cervus elaphus), stanowiące odpowiednio 46% Bio i 49% Bio. Rysie w Gorczańskim Parku Narodowym uzupełniały swoją dietę w gatunki drobnych ssaków, takie jak: nornik bury (Microtus agrestis), nornica ruda (Myodes glareolus), popielica (Glis glis), zębiełek (Crocidura sp.) oraz jeden gatunek średniej wielkości ssaka, gdzie odnotowano zająca (Lepus europaeus). W ciągu zaledwie czterech lat uzyskano bardzo wiele danych na temat tego gatunku, które między innymi posłużyły do opracowania planów zadań ochronnych dla Parku.Research on mammals requires the development of appropriate solutions that provide essential information on biology, ecology and species protection. Due to development of research techniques, it is possible to use non-invasive methods that are extremely valuable in the study of shy and protected species. In the case of large predators, such as lynx (Lynx lynx), an effective tool for monitoring are camera traps, which enable collecting large quantities of data in a short time and with low workload. The main aim of the study was to examine the lynx population in Gorce National Park. Within the monitoring carried out in 2013-2017, 1072 with lynx recordings were taken, which allowed to collect relevant data on the activity, distribution and behaviour of this species. Most records were received from winter season, which comprised 37% of all recordings and were associated with increased activity of these animals due to the breeding season. I distinguished 10 behavioural categories, among them “passing by,” territorial penetration and marking the area constituted 83% of registered records. The lynx most often marked the rocks near rock outcrops where they found shelter (77% of cases), followed by marking of other objects, such as tree trunks or juvenile conifers. Analysis of the daily rhythm indicated dominance of daytime activity in the spring-summer season, and in the autumn-winter season the activity of lynx was similar throughout the day. The diet analysis showed, that the lynx feed mainly on ungulates (95% of consumed biomass Bio), hunting equally on two ungulates, red deer (Cervus elaphus) and roe deer (Capreolus capreolus), representing 46% Bio and 49% Bio respectively. Lynxes in Gorce National Park complemented their diet with species of small mammals, such as: field vole (Microtus agrestis), bank vole (Myodes glareolus), edible dormouse (Glis glis), white-toothed shrew (Crocidura sp.) and one medium-sized mammal i.e. European hare (Lepus europaeus). During only four years, a considerable number of data was obtained about lynxes in GNP which among other things were used to evaluate and implement protection plans for the Park