Pruritus in dermatological diseases - pathogenesis and treatment

Świąd definiowany jest jako nieprzyjemne uczucie, które wywołuje odruch drapania. Pojęcie zostało wprowadzone w 1660 roku. Świąd jest wynikiem aktywacji skórnych zakończeń nerwowych przez rożne substancje biologiczne np.: neuropeptydy, neuroprzekaźniki, mediatory zapalne. Mózg jest kluczowym elementem w przetwarzaniu informacji otrzymanych z nerwów obwodowych. Bodźce świądogenne są przekazywane z zakończeń nerwowych przez rdzeń kręgowy i wzgórze do kory mózgowej. Kora mózgowa odbiera odczucie świądu wyzwalając odruch drapania. Świąd jest objawem, który towarzyszy wielu różnym chorobom: dermatologicznym, układowym, psychogennym czy neurologicznym. Może obejmować nie tylko skórę, ale również błony śluzowe, spojówki, górne drogi oddechowe. W przypadku wystąpienia świądu, szczególnie przewlekłego, konieczne jest przeprowadzenie dokładnego wywiadu oraz próba jego klasyfikacji w oparciu o patomechanizm.Choroby skórne, takie jak: AZS, łuszczyca, trądzik, często przebiegają z silnym świądem. Nie wszystkie leki przeciwświądowe tak samo skutecznie znoszą świąd w wymienionych schorzeniach, dlatego kluczowa jest poprawna diagnoza i prawidłowy dobór terapii. W łagodzeniu świądu stosuje się: emolienty, glikokortykosteroidy, leki biologiczne, inhibitory kalcyneuryny czy terapię światłem UV. Skuteczność tych metod zależy m.in. od ciężkości choroby i wieku pacjenta. Odrębnym schorzeniem jest świąd psychogenny, za którego wywołanie i utrzymanie odpowiadają czynniki psychiczne. Zaburzenie to nie jest do końca poznane i zazwyczaj sprawia wiele problemów diagnostycznych i terapeutycznych.Pruritus is defined as an unpleasant feeling that causes impulse of scratching. The definition was created in 1660. Itching is the result of the activation of cutaneous nerve endings by various biological substances, e.g. neuropeptides, neurotransmitters, inflammatory mediators. The brain is an important element in processing the information received from the peripheral nerves. Pruritic stimuli are transmitted from the nerve endings through the spinal cord and thalamus to the cerebral cortex. The cerebral cortex receives the itching sensation triggering the scratching reflex. The symptoms of pruritus occur in many different diseases: dermatological, systemic, psychogenic, neurological. Pruritis may include not only the skin, but also mucous membranes, conjunctiva, and upper respiratory tract. In case of itching, especially chronic, it is necessary to make an accurate interview and an attempt itching classification based on the pathogenetic mechanism. Skin diseases such as: atopic dermatitis, psoriasis, acne, often occur with pruritus. Not all antipruritic medications are effective in relieving pruritus in the aforementioned diseases, therefore the correct diagnosis and right selection of therapy is crucial. In the relief of pruritus are used: emollients, glucocorticoids, biological drugs, calcineurin inhibitors or UV light therapy. The effectiveness of these methods depends on e.g. disease and the age of the patient. A separate disease is psychogenic pruritus, which is caused by psychological factors. This disorder is not fully understood and usually causes many diagnostic and therapeutic problems