Bassoon concerts by Antonio Vivaldi: form and treatment of the bassoon

Przedmiotem niniejszej pracy są koncerty fagotowe Antonia Vivaldiego – ich kontekst historyczny, budowa, zastosowane figury melodyczne w partii fagotu oraz sposób traktowania solisty. Analizie poddane zostały nie tylko dzieła na fagot solo, lecz także koncerty kameralne, w których interesujący nas instrument pełni funkcję koncertującą. Vivaldi jako jedyny kompozytor w historii muzyki wykazał aż tak ogromne zainteresowanie fagotem. Jest autorem niemal 40 utworów solowych przeznaczonych na ten instrument i żaden późniejszy – ani wcześniejszy – kompozytor nie zbliżył się do takiego wyniku. Utwory te powstały dla Ospedale della Pietá – sierocińca, w którym podopieczne uczone były śpiewu oraz gry na różnych instrumentach. Zespół tego ośrodka charakteryzował się niezwykle wysokim poziomem wykonawczym, a gra dziewcząt robiła na słuchaczach ogromne wrażenie. Śwadkowie koncertów podkreślają, że podopieczne grają na wszystkich instrumentach i że nie boją się nawet tak dużych jak fagot czy organy. Pierwszy rozdział pracy omawia kwestie definicji i typologii koncertu. Przedstawiona tu zostaje geneza terminu "concerto" i jego funkcjonowanie w piśmiennictwie. Omówione też zostają kontekst historyczny – życie muzyczne Veneto, oraz koncerty solowe Vivaldiego na instrumenty inne niż fagot.W rozdziale drugim omówione zostają utwory na fagot solo lub kameralne z udziałem fagotu, jako instrumentu koncertującego. Odcinek ten jest owocem analizy 44 utworów i omawia zarówno kwestie formalne, jak i historyczne. Przedstawione zostają tu również źródła i miejsca przechowywania rękopisów. Rozdział trzeci traktuje o sposobie traktowania fagotu względem innym instrumentów zarówno w utworach solowych, jak i kameralnych. Czwarty rozdział koncentruje się na partiach solisty i zastosowanych w nich figurach ornamentacyjnych. Punkt wyjścia do rozważań stanowi tutaj nieco wyprzedzający czasy Vivaldiego traktat "Versuch einer Anweisung die Flöte traversiere zu spielen" Johanna Joachima Quantza, w którym zaprezentowane zostały podstawowe figury meliczno-rytmiczne.W ostatniej części pracy – podsumowaniu, omówiono rolę, jaką odegrał Vivaldi w zakresie muzyki fagotowej, a jego spuścizna porównana zostaje z utworami powstałymi zarówno przed, jak i po okresie jego twórczości.Subjects of this work are bassoon concerts – historical context, form, figures in bassoon parts and treatment of it. Not only solo concertos were analyzed – chamber concerts in which bassoon’s parts are independent are subjects of analysis too.Vivaldi is the only composer who has written so many bassoon concerts – there is about 40 works for this instrument. Those pieces were written for Ospedale della Pietá – orphanage where girls were teaching in singing and playing instruments. There’s some opinion in which we can read, that they were playing everything – even big instruments like bassoon.In first part we cand find informations about phrase "concerto" – it’s roots and definitions in encyclopedias. There’s some historical informations about music life in Veneto and Vivaldi’s concertos except for bassoon concerts. Second part includes information about bassoon concerts or chamber concerts with bassoon. This chapter is based on analyses of 44 pieces. There is some historical and formal informations. You can also read here about sources and manuscripts.In third chapter are informations about treatment bassoon’s parts In other instruments context. Chapter fourth is based on "Versuch einer Anweisung die Flöte traversiere zu spielen" written by Johann Joachim Quantz and ornamental figures. It’s comparised with Vivaldi’s ideas in bassoon parts. In last part of work Vivaldi’s bassoon concerts are comparised with other’ composers concerts