Społeczne i kulturowe bariery w transplantacji narządów.

Rozwój transplantologii zapoczątkowany został w wieku XX. Dzięki poszerzeniu się wiedzy medycznej oraz powstaniu zaawansowanej technologii z biegiem lat zyskała ona status dziedziny medycyny nie tylko ratującej życie ludzkie, ale również je polepszającej. Rozpowszechnienie tej metody leczenia sprawiło, iż rokrocznie odnotowywano rosnącą liczbę przeprowadzonych zabiegów transplantacji narządów. Wdrożenie nowych rodzajów przeszczepów wymagało jednak przeanalizowania ich w kontekstach etycznych. Kościół Katolicki przyjął względem nich stanowisko afirmatywne, pod warunkami nieszkodzenia zdrowiu człowieka w znacznym stopniu. Zaaprobował również powstanie nowej definicji śmierci, bazującej na ustaniu pracy pnia mózgu. W opozycji do tego stanowiska stanął między innymi profesor Wolniewicz, nazywając transplantologię aktem kanibalizmu. Pomimo uregulowań prawnych odnośnie orzekania o śmierci człowieka oraz pobierania i przekazywania narządów, część społeczeństwa odbiera transplantologię w negatywny sposób. Obawa o naruszenie świętości ciała, wystąpienie nadużyć lekarskich czy nawet rozwój handlu ludzkimi organami istnieje w dalszym ciągu. Kontrowersje wzbudzają również najnowsze osiągnięcia w zakresie transplantacji, jakimi dla przykładu są przeszczepy macicy i twarzy. Ponieważ nie są to zabiegi ratujące ludzkie życie, ryzyko ponoszone przez biorcę w opinii niektórych osób nie jest czynnikiem kwalifikującym do ich wykonania i wykorzystania fragmentów ludzkiego ciała. Niniejsza praca ma na celu przedstawienie wybranych stanowisk odnoszących się do zagadnienia transplantologii w ogóle oraz jej najnowszych postaci. Analizując poszczególne wypowiedzi różnych autorów, dostrzec można rozbieżności w jej ocenie. Ich zróżnicowanie wynika z odmiennych przekonań, posiadanej wiedzy oraz wyznawanej wiary czy światopoglądu. Opinia pozytywna bądź negatywna w odniesieniu do zabiegów przeszczepiania narządów zależy w dużej mierze od poglądów poszczególnych osób i instytucji.The development of transplantology was initiated in the XX century. Because of growth of medical knowledge and emergence of the advanced technology, transplantology as a field of medicine achieved such a status, that it is not only saving human lives, but also improving them. Spreading of this treatment has resulted in growing number of organ transplants performed per year. However, implementing new types of transplants required analyzing them in ethical contexts. Catholic Church took the affirmative stand on them, but there is also a condition of not-harming health of the patient to a great extent. This institution also approved the new definition of the death, which is based on cessation of brain stem function. Contrary to this view, professor Wolniewicz, for example, calls transplantology as an act of the cannibalism. Despite of existence of legal provisions regulating pronouncement of a brain death or retrieving and implanting organs. Part of the society is afraid of possibility of medical malpractice or even organ trafficking. There are also some controversies about new types of these treatment, such as facial and uterus transplantation. Because they are not live-saving procedures, health risk of the surgery may be not sufficient to use a part of dead people bodies. This thesis is presenting selected positions regarding the issue of transplantations in general and their novel types. Analyzing the statements of different authors, we can see a diversity in evaluation of them. This diversity stems from differences in knowledge, beliefs and worldviews. The positive or negative opinion of about organ transplantations depends on individuals’ and institutions’ views