Estimation of photostability lomefloxacin solutions

Lomefloksacyna jest syntetycznym chemioterapeutykiem należącym do III generacji fluorochinolonów. Przedmiotem niniejszej pracy była ocena wpływu promieniowania UV na stabilność lomefloksacyny w roztworach, z zastosowaniem metody HPLC- DAD. Sprawdzono także wpływ dwutlenku tytanu oraz pH środowiska rakcji na przebieg fotodegradacji związku. Do badań użyto roztworów chlorowodorku lomefloksacyny w stężeniu 0.5 mM. W wyniku przeprowadzonych badań ustalono, że lomefloksacyna ulega fotodegradacji zgodnie z kinetyka dla reakcji pierwszego rzędu. Na podstawie wyników, które uzyskano stwierdzono, że dodatek dwutlenku tytanu ma wpływ na rozkład lomefloksacyny. Największy wpływ na fotodegradację zarejestrowano przy próbkach zawierających dodatek TiO2 w ilości 50 µL. Rozkład lomefloksacyny pod wpływem promieniowania UV przebiegał najszybciej w pH 9.03, zaś najwolniej w pH 5.05.Lomefloxacin is a syntetic chemiotherapeutic belonging to the thied generation of fluoroquinolones. The objective of this study was to evaluate the effect of UV radiation on the stability of lomefloxacin solutions, using the method of HPLC-DAD. Also checked the effect of titanium dioxide and pH the reaction on the photodegradation compound. Used in the research lomefloxacin HCl solution at a concentration of 0.5 mM.The studies found that lomefloxacin is in accordance with the photodegradation kinetics of the first order reaction. Based on the results that were obtained, it was found that the addition of titanium dioxide has an impact on the distribution of lomefloxacin. The biggest influence on photodegradation recorded on samples containing TiO2 addition of 50 uL. Decomposition of lomefloxacin under the influence UV was rapidly in the pH 9,03 and pH 5,05 slowest