Ethical controversy over transhumanism

W niniejszej pracy przedstawiam źródła konfliktu zwolenników transhumanizmu i jego przeciwników, który zasadniczo rzecz ujmując bierze się z różnego rozumienia natury człowieka. Praca ma wstęp, dwa rozdziały oraz część podsumowującą. Po wstępnym zarysowaniu odmiennych koncepcji natury ludzkiej, opisuję spór o biomedyczną ingerencję, jej granice, środki oraz skutki, jakie ona niesie. Następnie przedstawiam kontrowersje związane z „pomysłem” na wychowanie nowego pokolenia, odnosząc się z jednej strony do tradycyjnego wychowania poprzez rozwijanie autorefleksji, z drugiej do biotechnologicznych ingerencji dokonywanych na zarodkach oraz osobach dorosłych. W części poświęconej eugenice dowodzę, że liberalna eugenika to tak naprawdę stara eugenika w nowej szacie oraz że może ona być zastosowana jedynie w teorii. Z kolei w rozdziale drugim omawiam argumenty sformułowane przez przeciwników biomedycznego ulepszania człowieka, tj. Michaela Sandela, Jurgena Habermasa i Francisa Fukuyamy. Argumenty te dotyczą zagrożenia dla autonomii jednostki, samostanowienia, instrumentalizacji życia oraz odpowiedzialności rodziców za „zaprojektowane” dziecko.This paper presents the source of the conflict between the proponents of transhumanism and its opponents, which comes from the different understanding of human nature. The paper consists of introduction, two chapters and a summary. After the initial outlining of different conceptions of human nature I present a dispute about interference, its borders, measures of interference and the implications it carries. Then I discuss the controversy over the "idea" on an education of new generations, referring on the one hand to traditional education (like developing reflectiveness), on the other hand to biotechnological interventions carried out on embryos and adult people. In the chapter devoted to eugenics, I prove that “new liberal eugenics” is in fact an old eugenics with a new look. I explain that its “liberal” interpretation cannot be put into practice. In the second chapter I turn to objections against biomedical human improvement which have been raised by Michael Sandel, Jurgen Habermas and Francis Fukuyama. The objections concern the problem of personal autonomy, self-determination, instrumentalization of life, and parents responsibility for the “designed” child