The reform of the EU personal data protection law in the context of transferring data from European Union to the third countries

Celem niniejszej pracy jest zaprezentowanie reformy unijnego prawa ochrony danych osobowych w kontekście przesyłania danych osobowych z Unii Europejskiej do państw trzecich na gruncie nowo uchwalonego Ogólnego Rozporządzenia o Ochronie Danych (nr 2016/679). Pierwszy rozdział poświęcony został ogólnej charakterystyce pojęcia „danych osobowych”, relacji pomiędzy prawem ochrony danych oraz prawem do prywatności, a także źródłach prawa ochrony danych osobowych. W rozdziale drugim autor opisał genezę wspomnianej reformy jak i konsekwencje zmiany dotychczasowego modelu ochrony danych tj. przejście od modelu harmonizacji unijnego prawa ochrony danych osobowych (dyrektywa 95/46/WE) do jego ujednolicenia (rozporządzenie 2016/679). Rozdział trzeci dotyczy wymogu zapewnienia odpowiedniego poziomu ochrony danych osobowych przez państwo trzecie jako kluczowej przesłanki warunkującej transfer danych poza granice Unii Europejskiej (EOG). W tym celu autor pracy zaprezentował istotne poglądy Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej oraz Grupy Roboczej Art. 29 dotyczące wspomnianego zagadnienia. Ponadto rozdział trzeci zawiera omówienie nowych zasad transferu danych pomiędzy Unią Europejską a Stanami Zjednoczonymi w ramach programu „Tarczy Prywatności UE-USA”, który wszedł w życie 1 sierpnia 2016 r., natomiast zacznie obowiązywać od 1 stycznia 2018 r. Niniejsze porozumienie ma na celu zastąpienie programu Bezpiecznej Przystani, który na mocy orzeczenia TSUE został uznany za nieważny (wyrok w sprawie Schrems, C-362/14). Rozdział czwarty i piąty stanowi kompleksowe omówienie wyjątków oraz odstępstw od wymogu zapewnienia odpowiedniego poziomu danych osobowych przez państwo trzecie po transferze danych. W ramach zakończenia niniejszej pracy autor spróbował udzielić odpowiedzi czy nowe ramy prawne ochrony danych osobowych na terytorium Unii Europejskiej sprostają potencjalnym zagrożeniom wynikającym z międzynarodowych transferów danych, a tym samym wpłyną na poprawę efektywności ochrony danych osobowych obywateli UE.The purpose of the present paper is to put forward the reform of the EU personal data protection law in the context of transferring data from European Union to the third countries on the ground of the newly adopted General Data Protection Regulation (no. 2016/679). The first chapter is devoted to general characteristic of a notion “personal data”, relation between data protection law and privacy law as well as sources of data protection law. In the second chapter the author has described the genesis of the above-mentioned reform and also the consequences of changing a previous data protection model i.e. the transition from harmonisation model (directive 95/46/EC) to its unification (regulation no. 2016/679). The third chapter concerns the issue of providing an adequate level of data protection by a third country as a key condition, which determines the personal data transfer outside the EU (EEA). To this end, the author has presented the relevant views of the Court of Justice of European Union and Article 29 Working Group. Moreover, the third chapter discusses the new rules of personal data transfers between European Union and United States within the “EU-US Privacy Shield” programme, which came into force on 1 August 2016 but will applied from 1 January 2018. The said agreement aims to replace Safe Harbour programme, which was declared void by the CJEU (judgment on Schrems case, C‑362/14). The fourth and fifth chapter focuses on a comprehensive overview of exceptions and derogations from an obligation for providing an adequate level of data protection by the third country. In conclusion, the author has tried to answer whether the new legal framework of the EU personal data protection will meet the threats posed by the international data transfers and thus will improve an effectiveness of the EU citizens’ personal data protection