Empathy, stategies of coping with stress and resilience of midwives working in wards with different specificity.

Niniejsza praca ma na celu wyjaśnienie uwarunkowań odporności psychicznej poprzez używane strategie radzenia sobie ze stresem oraz empatię, jako głównej cechy osobowościowej niezbędnej w zawodzie położnych. Główna kwestią różnicującą w badaniach stała się przynależność do konkretnego oddziału, a mianowicie bycie pracownicą traktu porodowego lub tzw. innych oddziałów (neonatologii/ położniczo- noworodkowego/ ginekologii/ izby przyjęć). Wykształcenie zawodowe daje ogólne uprawnienia do pracy w zawodzie we wszystkich wymienionych wyżej oddziałach. To gdzie trafia dana położna jest najczęściej wynikiem przypadku, a nie wyboru. Choć wymagania na porodówce są największe i odpowiedzialność najwyższa, większość pracownic walczy o miejsce właśnie w tej jednostce szpitalnej ze względu na możliwość dorobienia sobie w zakresie tzw. prywatnych porodów, za które otrzymuje dodatkowe pieniądze. Jednak nie ulega wątpliwości, że stresogenność i obciążenie psychiczne pracownic pracujących na trakcie jest wyższe, gdyż wynika to z ich specyfiki pracy. W związku z tym postawiono pytanie jak praca na konkretnym oddziale warunkuje odporność psychiczną oraz jej związki z empatią i strategiami radzenia sobie ze stresem.Każdą ze zmiennych zmierzono odpowiednim narzędziem badawczym. Pomiar zmiennych wyjaśniających - empatii dokonano za pośrednictwem Kwestionariusza Rozumienia Empatycznego (KRE) A. Węglińskiego, a strategie radzenia sobie ze stresem analizowano dzięki Kwestionariuszowi strategii radzenia sobie ze stresem ( COPE) Carver,Scheier i Weintraub. W celu opisania zmiennej wyjaśnianej - odporności psychicznej użyto Skalę pomiaru prężności (SPP – 25) N. Ogińskiej – Bulik, Z. Juczyńskiego.Badane stanowiły dwie próby po 30 położnych, tworząc grupę pracującą na trakcie porodowym oraz oddziałach o innej specyfice. Miejscem badania były krakowskie szpitale: Szpital Specjalistyczny im. G. Narutowicza, Szpital na Simiradzkiego im. R. Czerwiakowskiego oraz Szpital UJASTEK. Czas zbierania materiałów to okres pomiędzy październikiem 2015 , a kwietniem 2016.Początkowo w analizie statystycznej sprawdzono istotność różnic pomiędzy grupami. Okazało się, że większą empatią charakteryzowały się położne z innych oddziałów. W pozostałych zmiennych nie zaobserwowano istotności na poziomie p < 0,05. A więc praca na konkretnym oddziale wpływa znacząco na okazywaną empatię względem pacjentek. Dodatkowo obliczono korelację, które uwidoczniły wiele znaczących podobieństw i różnic wśród pracownic różnych oddziałów. Jeżeli chodzi o współzależność pomiędzy odpornością a empatyzowaniem o niskim poziomie emocjonalny to ujawniła się ona tylko u położnych z traktu porodowego. Nie wykazano żadnej istotnej zależności w tej kwestii w obrębie drugiej grupy. Ponadto wykazano w obydwu grupach, że komponenty odporności psychicznej wpływają na radzenie sobie ze stresem poprzez korzystanie ze strategii ukierunkowanych na problem. Jeżeli chodzi o kwestię związane z danymi formalnymi położnych to zauważono dodatni związek pomiędzy wyższym wykształceniem, a otwartością na doświadczenie u położnych z innych oddziałów. Co ciekawe u położnych z porodówki znaczący wpływ na przyrost empatii miał upływający wiek i lata pracy oraz liczba własnych dzieci. Dokonane w niniejsze pracy analizy stanowią pewien fundament, na podstawie którego można budować kolejne hipotezy i badać kolejne elementy osobowości położnych. Poruszone problemy zwracają uwagę na ważny aspekt odporności psychicznej, której umacnianie wpływa istotnie na okazywaną pacjentkom empatię. Co więcej poruszone zostały kwestie radzenia sobie ze stresem zawodowym, jako wstęp do rozwinięcia badań w stronę ryzyka wypalenia zawodowego, PTSD, zachorowalności oraz sieci wsparcia społecznego i psychologicznego, jaką posiada ta grupa zawodowa.The purpose of this thesis is to explain the conditioning of mental toughness through empathy as the major personality trait essential for professional midwives and their strategies of coping with stress. The main differentiating factor in the research is working in a particular ward, namely in the delivery ward or other wards (neonatology/obstetric-neonatal wards/ gynecology/emergency department). Educational background gives general qualification certificates in all the mentioned wards. The place where a midwife works is the most frequently a matter of coincidence, not her own choice. Despite the fact that both requirements and responsibility are the highest in the delivery ward, the majority of employees fight for a workplace there. It is due to an opportunity to earn additional remuneration for private labours which are extra paid.There is no doubt that the stress and mental workload of midwives working in the delivery wards is higher owing to the character of this profession. Therefore, the question has been posed: how working in a particular ward determines mental toughness and its connection with empathy and strategies of coping with stress.Each of the variables was measured with an appropriate research instrument. In the measurement of explanatory variables – empathy – Empathy Understanding Quesionnaire by A. Węgliński was used. The strategies of coping with stress were analyzed with the COPE scale by Carver, Scheier and Weintraub. In order to describe the response variable – mental toughness – the Resilience Measurement Scale – RMS – 25 by N. Ogińska-Bulik and Z. Juczyński was applied. The research consisted of two samples of thirty midwives who work in the delivery ward and in other wards. It was conducted in the hospitals in Cracow: the Narutowicz Specialist Hospital, the Rafał Czerwiakowski Na Siemiradzkiego Hospital and the UJASTEK Hospital. Data was collected from October 215 until April 2016. At the beginning the significance of differences between the group were evaluated in the statistical analysis. It turned out that midwives from other wards were more empathetic. The p values p