Trademark’s distinctiveness

Celem niniejszej pracy magisterskiej jest omówienie zdolności odróżniającej znaku towarowego. Zdolność odróżniająca znaku towarowego jest pojęciem subiektywnym, każdorazowo definiowanym w sposób konkretny, w każdej decyzji właściwego urzędu patentowego o udzieleniu prawa ochronnego lub o odmowie jego udzielenia. To nierozłączna relacja praktyki i teorii stosowania prawa znaków towarowych. To praktyka stosowania prawa nadaje mu kierunki rozwoju, natomiast teoria prawa nadaje mu odpowiedni porządek. Celem regulacji dotyczących zdolności odróżniającej jest wyznaczenie granicy pomiędzy ochroną interesu uprawnionego a ochroną interesu ogółu. W niniejszej pracy magisterskiej podjęto próbę teoretycznego i wszechstronnego zdefiniowania zdolności odróżniającej poprzez analizę decyzji wydawanych przez Urząd Patentowy Rzeczpospolitej Polskiej i Urząd Unii Europejskiej do spraw Własności Intelektualnej w Alicante (dawniej: Urząd do Spraw Harmonizacji Rynku Wewnętrznego) i orzecznictwa sądów. W niniejszej pracy magisterskiej przeanalizowano również przepisy dotyczące zdolności odróżniającej znaku towarowego znajdujące się w polskiej ustawie Prawo Własności Przemysłowej, w przepisach dyrektyw mających na celu zbliżenie ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do znaków towarowych oraz w przepisach rozporządzeń w sprawie unijnego (wspólnotowego) znaku towarowego.The main aim of this master thesis was to analyse trademarks’ abilities to be distinguished. A trademark’s distinctiveness is a subjective concept and is defined in a particular way in every patent office’s decision, when the patent office decides whether to grant a protection right or not. It is an inseparable relation between practice and theory of making trademark law. It is practice that determines the direction of the development of trademark law, while theory orders it. The aim of regulations concerning trademark’s distinctiveness is demarking the boundary line between protection of the interest of entitled and the commonalty’s interest. In this master thesis an attempt was made to define trademark’ distinctiveness in an academic and comprehensive way, including the decision of Polish Patent Office and European Union Intellectual Property Office in Alicante (until 23 March 2016 it was named Office for Harmonization in the Internal Market) and courts' decisions. Furthermore, the regulations related to trademark’s distinctiveness in Polish Industrial Property Law, the European directives which aim at approximating the laws of the Member States relating to trademarks and regulations on the European Union (community) trademark were analysed