Carriage of Methicillin- Resistant and Mupirocin- Resistant Staphylococcus aureus in the population of outpatients.

Staphylococcus aureus jest jednym z najczęściej izolowanych czynników etiologicznych zakażeń szpitalnych i pozaszpitalnych. Wywołuje zakażenia miejscowe (skóry i tkanek miękkich), uogólnione (inwazyjne: posocznica, zapalenie wsierdzia, zapalenie płuc, zapalenie kości, zapalenie opon mózgowych) oraz choroby wywoływane przez produkowane toksyny, takie jak toksyna wstrząsu toksycznego, toksyna epidermolityczna, toksyny eksfoliatywne czy enterotoksyny. Głównym rezerwuarem tego patogenu jest człowiek, u którego najczęściej kolonizuje przedsionek nosa i nosogardło, rzadziej skórę w okolicach pachwin, pach, dłoni i głowy. Szacuje się, że ok. 30% populacji ludzi zdrowych to nosiciele S. aureus, a stan ten nie wymaga leczenia. Zdrowi nosiciele MRSA, w środowisku szpitalnym mogą jednak stać się źródłem epidemii wywołanej szczepami wielolekoopornymi. Coraz częściej występujące szczepy wielolekooporne przyczyniają się do ograniczenia możliwości terapeutycznych stosowanych w leczeniu zakażeń o etiologii Staphylococcus aureus. Szczególne zagrożenie stanowią szczepy oporne na metycylinę MRSA (ang. Methicillin- Resistant Staphylococcus aureus). Powszechne stosowanie mupirocyny w eradykacji nosicielstwa S. aureus oraz w leczeniu ran i schorzeń dermatologicznych, przyczyniło się do wykształcenia przez te szczepy mechanizmu oporności na ten lek. Celem niniejszej pracy było określenie częstości nosicielstwa S. aureus w populacji pacjentów leczonych ambulatoryjnie oraz identyfikacja u badanych szczepów mechanizmów oporności na metycylinę i mupirocynę. Dokonano identyfikacji gatunkowej 17 szczepów S. aureus, wyizolowanych od 36 pacjentów zgłaszających się do Centrum Badań Mikrobiologicznych i Autoszczepionek w Krakowie. W identyfikacji stosowano metody fenotypowe oraz testy biochemiczne (API Staph, bioMérieux). Z zastosowaniem metody dyfuzyjno- krążkowej, według zaleceń EUCAST, dokonano oceny wrażliwości badanych szczepów na antybiotyki takie jak: erytromycyna, klindamycyna, cefoksytyna, tetracyklina i mupirocyna. Identyfikacja fenotypowa obejmowała makroskopową ocenę wzrostu na agarze z 5% krwią baranią, ocenę mikroskopową preparatów barwionych metodą Grama, ocenę fermentacji mannitolu na podłożu Chapmana oraz testy określające zdolność do wytwarzania katalazy, czynnika clumping factor i koagulazy wolnej. Wykonano także testy biochemiczne API Staph. Ocenę mechanizmów oporności na antybiotyki przeprowadzono metodą dyfuzyjno- krążkową oraz metodą ilościową E-test. Obecność szczepów opornych na metycylinę identyfikowano także przy użyciu podłoża chromogennego Agar chromIDTM MRSA SMART (bioMérieux).W badaniu potwierdzono nosicielstwo u 16 pacjentów, co stanowi 44,4% grupy badanej. Nosicielstwo S. aureus w nosie potwierdzono u 81,25% badanych osób, w nosogardzieli i gardle odpowiednio u 43,75% i 31,25%. Wśród 17 badanych szczepów, odnotowano obecność 2 (11,76%) szczepów MRSA. U jednego z badanych szczepów, oprócz oporności na metycylinę, wykazano także konstytutywny fenotyp oporności MLSB. Wysoką oporność na mupirocynę (HLMUPR- ang. High Level Mupirocin Resistance) wykryto w przypadku jednego (5,9%) szczepu MSSA. Dla tego szczepu potwierdzono także oporność na tetracyklinę. W przeprowadzonych badaniach dokonano również oceny wrażliwości na antybiotyki glikopeptydowe (wankomycynę i teikoplaninę) szczepów opornych na metycylinę oraz szczepu opornego na mupirocynę. Wyniki przeprowadzonych badań, wskazują i potwierdzają, że nosicielstwo wielolekoopornych szczepów S. aureus w populacji ludzi zdrowych, jest zjawiskiem coraz bardziej powszechnym, ale wymagającym większej uwagi. Szybkie wykrywanie nosicieli, szczególnie szczepów MRSA, jest ważnym elementem profilaktyki epidemiologicznej.Należałoby także wprowadzić monitorowanie narastania oporności na mupirocynę wśród szczepów S. aureus, zwłaszcza w miejscach, w których dekolonizację nosicielstwa przeprowadza się powszechnie, niezgodnie z zaleceniami.Staphylococcus aureus represents one of the most frequently occurring community and hospital-acquired pathogens. It causes mild to life-threatened infections. The vestibulum nasi is the primary reservoir of S. aureus in humans. The persistent nasal carriage of S. aureus is appraised to affect around 20–30% of the whole population and it doesn’t require the treatment. However, healthy carriers of MRSA in the hospital environment can become a source of epidemics caused by multidrug resistant strains. Therefore, screening and and eradication of S. aureus carriage of S. aureus in the healthy population, prevents the further transmission of this pathogen. Rising antibiotics resistance of clinical strains of S. aureus leads to essetnial problems in therapy of infections. Methicillin-Resistant S. aureus (MRSA) has become endemic in health care institutions worldwide. The widespread use of mupirocin in the eradication of S. aureus carriage increased mupirocin- resistance in strains. Increasingly common multi-drug resistant strains reduce the therapeutic possibilities for the treatment of infections caused by S. aureus.The aim of this work was was to determine the frequency of S. aureus carriage in the outpatients population and detection of methicillin- and mupirocin resistance in strains. A total group of 17 S. aureus strains was isolated from 36 patients admitted to the Research Center for Microbiology and Autovaccines in Cracow. All of isolates were identified at the species level by phenotypic and biochemical (API Staph, bioMérieux) methods. The susceptibility testing to cefoxitin, erythromycin, clindamycin, tetracycyline and mupirocin was performed by disc- diffusion metod and interpreted according to EUCAST (European Committee on Antimicrobial Susceptibility Testing). Phenotypic analysis of S. aureus strains included staining according to Gram, ability to decompose mannitol in Chapman medium, production of coagulase, clumping factor and catalase. Identification of S. aureus was conducted using the biochemical system API Staph (bioMérieux). Detection of drug- resistance mechanisms was performed by disc- diffusion metohod and by quantitative E-test diffusion metod. The presence of methicillin-resistant strains were also identified by using a chromogenic agar, chromID MRSA SMART (bioMérieux, Poland).The study confirmed the carrier status in 16 patients (44.4%). In 81.25% of respondents, carriers of S. aureus was confirmed in the nose, 43.75% in the nasopharynx and 31.25% in the throat. Among the 17 tested strains, methicillin resistance was obtained in 2 (11.76%) strains. One of MRSA strains, also demonstrated the constitutive phenotype MLSB. High-Level Mupirocin Resistance was detected in one MSSA strain. For this strain was also confirmed resistance to tetracycline. This study also evaluated the sensitivity to glycopeptide antibiotics of two MRSA strains and one HLMUPR strain. All investigated strains were sensitive to vancomycin and teicoplanin.Conducted studiem confirmed that carriage of multidrug- resistant S. aureus in the healthy population is a common phenomenon, that requires more attention. Rapid detection of carriers, particularly MRSA, is an important element of the outbreaks prevention. The monitoring of rising resistance to mupirocin among S. aureus strains is very necessary, especially in places where decolonization is common and inconsistent with recommendations