Self-perception in the context of being idealised by romantic partner

Ważną kwestią poruszaną w obszarze badań nad związkami romantycznymi jest idealizacja. W niniejszej pracy skupiono się na przeświadczeniu o byciu idealizowanym i jego wpływie na autopercepcję. Wyróżniono zmienne, takie jak: samoocena, władza, ukryte teorie związków czy ocena związku, które potencjalnie mogłyby pośredniczyć w procesie zmiany przekonań na temat własnych cech. Kontrolowano także nastrój jako zmienną wpływającą na formułowanie ocen. Postawiono hipotezę, która zakładała, że osoby przeświadczone o byciu idealizowanym przez partnera podniosą oceny własnych cech. W badaniu wzięło udział 60 osób zaangażowanych w związki romantyczne. Eksperyment składał się z dwóch etapów, pomiędzy którymi zastosowano trzytygodniowy odstęp czasowy. W pierwszym etapie uczestnicy rozwiązywali serię testów. Jednocześnie podawali swój adres e-mail, na który przesyłano im odnośnik do strony internetowej, na której zamieszczony został drugi etap badania. Wyniki badań nie potwierdziły wcześniej założonych hipotez. Nie zauważono istotnych różnic w dynamice samooceny pomiędzy grupą eksperymentalną a kontrolną. Potwierdzona została jedynie hipoteza o nastroju jako zmiennej skorelowanej z samooceną, władzą oraz oceną związku. Na wyniki badania mogły mieć wpływ czynniki takie jak: treść i forma przekazywania informacji zwrotnej, długość odstępu czasowego pomiędzy etapami badania oraz dobór osób badanych.The one of the most important issue in romantic relationships is idealization. In the following paper I focused on belief of being idealized and how it influence on self-perception. I abstract variables which may be involved in the process: self-evaluation, balance of the power, implicit theories of relationship and relationship satisfaction. Also, the mood was variable which was controlled. The most important hypothesis says that being idealized increase self-evaluation. In experiment took part 60 people who were involved in romantic relationships. It contains two stages with 3 weeks break between them. The first stage was paper-pencil and the second was conducted via Internet. The results did not confirm hypothesis – there were no relevant difference between experimental and control group. Only hypothesis with mood as a mediator was supported. The content and form of feedback, the length of break between stages and selection of participants may influence on the final results