The Cosmos: Narration,(non)sense, authority

Celem pracy jest analiza rozpadu rozmaitych elementów świata w Kosmosie Witolda Gombrowicza. Analiza umieszczona została w dwu zasadniczych kontekstach. Pierwszy akcentuje uniwersalność praktyk bohaterów powieści – punktem wyjścia są tu zaczerpnięte z rozmaitych wierzeń i czasów przykłady dążenia do ustanowienia rozmaitych porządków, dających wrażenie zakotwiczenia w metafizycznym sensie, drugi zaś związany jest z przekonaniem o szczególnej pozycji dzieła wobec XX – wiecznego dramatu egzystencjalno – poznawczego. Akcentuje się zarówno uniwersalność podejmowanych przez autora tematów, jak i nowatorstwo jego do nich podejścia. Wychodząc od wspomnianych tez podejmuje się analizę rozpadu tradycyjnych paradygmatów: rodziny, języka, seksualności, narracji - a więc dezaktualizacji pewnego modelu domkniętej opowieści o tożsamości. Badania prowadzą do przekonania o politycznym wydźwięku powieści, jako – obok wszelkich innych możliwych odczytań – przejawie głębokiego i szeroko pojętego antytotalitaryzmu dzieła.The aim of the study is to analyze the disintegration of the various parts of the world in The Cosmos by Witold Gombrowicz. Analysis was placed in two main contexts. The first highlights the versatility practices protagonists - the starting point here are taken from different beliefs and time examples of efforts to establish a variety of agendas, giving the impression of anchor metaphysical sense, while the second is related to the conviction of the special position works against the twentieth - century drama existential - cognitive. It stresses both the universality undertaken by the author topics, as well as novelty him to their approach. Starting from these also undertakes analysis of the breakdown of traditional paradigms: family, language, sexuality, narrative - hence the closed model obsolete some stories about identity. The research lead to the conviction of the political overtones of the novel