China's foreign policy toward Africa: China- South Sudan as a case study. Partnership or neocolonialism?

W ciągu ostatnich kilkunastu lat nastąpiła znacząca intensyfikacja współpracy między Chinami a państwami afrykańskimi. Współpraca ta obejmuje wiele obszarów działalności i przekłada się m.in. na wzajemne wsparcie polityczne, rozległe inwestycje czy wzrastającą wymianę handlową. Nasilona aktywność Chin w Afryce jest punktem zainteresowania opinii międzynarodowej, która formułuje wobec Chin zarzuty o praktyki neokolonialne. Przedmiotem niniejszej pracy jest analiza działań Chin w Afryce w kontekście polityki neokolonialnej. Jej celem jest wykazanie czy wzmożone zainteresowanie Chin Afryką to przejaw neokolonializmu czy może strategicznego partnerstwa. W pierwszym rozdziale pracy wytłumaczono pojęcie neokolonializmu i przedstawiono mechanizmy kontroli ekonomicznej, polityczno-militarnej i kulturowej. Następnie zaprezentowano obszary współpracy chińsko-afrykańskiej, objaśniono jej motywy oraz wskazano jakie korzyści i wady z niej wynikają. Kolejny rozdział został przeznaczony na zbadanie stosunków między Chinami a najmłodszym państwem Afryki- Sudanem Południowym. W ostatnim rozdziale dokonano podsumowania i przedstawiono wnioski wynikające z przeprowadzonego badania.Over the last dozen years a significant intensification of cooperation between China and Africa has been noted. This cooperation includes many areas of business and it is expressed in mutual political support, extensive investments as well as trade growth to name a few. Increasing China's engagement in Africa is a point of interests for international audience, who raise allegations against China's supposed neocolonial practises. The subject of this thesis is to analize China's activities in Africa in the context of neocolonial policy. The aim is to define whether China's increased interest in Africa is a symptom of neocolonialism or strategic partnership. The first chapter expounds the theory of neocolonialism and describes neocolonial mechanisms of economic, politico-military and cultural control. Subsequently China-Africa areas of cooperation are presented along with the interpretation of its motives. Benefits and losses associated with cooperation are also raised. The next section examines China relations with the Africa's newest country-South Sudan. The last chapter summarises and presents conclusions of the conducted study