Anti-Putin opposition in Russia in 2000-2014

Temat pracy magisterskiej koncentruje się na opisie rosyjskiej opozycji od pierwszej kadencji prezydenckiej Władymira Putina. Putin w 2000 roku wygrywając w wyborach rozpoczął proces budowania swojego politycznego zaplecza. W 2001 roku powołano do życia partię Jedna Rosja, która regularnie wygrywa wszystkie wybory parlamentarne. Reżim polityczny stworzony za czasów Putina (m.in. rygorystyczne prawo odnośnie rejestrowania partii politycznych) w Federacji Rosyjskiej wymusił sformułowanie dwóch typów opozycji. Pierwszy z nich to opozycja systemowa, która pozostaje w zależności od obozu władzy. Tworzą ją partie polityczne zasiadające w Dumie Państwowej oraz partie, które powstały na zamówienie Kremla w celu zagospodarowania niezdecydowanego elektoratu. Drugi, to z kolei, opozycja niesystemowa, która opowiada się za odsunięciem Władymira Putina od władzy. Do 2012 roku w większości stanowiły ją partie, ruchy, kolacje, którym odmówiono prawa do rejestracji. Dla opozycji niesystemowej znaczące są lata 2011 i 2012, gdy udało jej się zorganizować masowe protesty po wyborach parlamentarnych i prezydenckich. Pomimo kryzysu Władymirowi Putinowi i partii Jedna Rosja udało się utrzymać przy władzy. Przy pomocy ustawodawstwa udało się kolejny raz tak wpłynąć na rosyjską scenę polityczną, aby żadna z sił politycznych nie stanowiła zagrożenia. Wprowadzono m.in. szereg represyjnych ustaw, które mają utrudnić opozycji pozasystemowej działalność. Rosyjskie społeczeństwo karmione propagandą, nie traktuje poważnie haseł opozycyjnych. Znajomość grup i przedstawicieli opozycji jest znikoma. Pomimo wielu prób formułowania koalicji czy podejmowania wspólnych inicjatyw rosyjskiej opozycji antystetmowej nie udaje się przeciągnąć na swoją stronę większości rosyjskiego społeczeństwa. Problem stanowi nie tylko brak spójnego programu, a również brak charyzmatycznego lidera. Opozycja nie posiada dostępu do ogólnorosyjskich mediów, przez co swoją działalność opiera na internecie.The description of Russian opposition since the first presidential term of Vladimir Putin is the main focus of this master thesis.Vladimir Putin after his first election in 2000 has started the process of consolidating his political background. In 2001 the United Russia Party was created – this is the Party that wins every single election. The political system established during Putin’s regime (e.g. strict law concerning party registration) in Russia forced the development of two types of political opposition. The first one consists of opposition which is based on that political system. It is dependent on the ruling party. This opposition is formed by the political parties which are present in the State Duma. The above mentioned parties were formed by the Kremlin in order to gain votes of the undecided citizens. The other type of opposition was formed in spite of political regime. It consists of the political parties and movements whose main target is to remove Putin from power but were denied registration until 2012. The latter opposition surfaced during demonstrations which took place after the presidential and parliamentary elections in 2011-2012. Despite the political crisis Vladimir Putin and the United Russia remained in power. The proper legislation enabled the control of Russian political environment and ensured that no other political force is a threat. Many strict bills were implemented in order to handicap the opposition which was not the part of Russian political system. Russian society is given the propaganda information so they do not take the opposition seriously. The knowledge of opposition parties and their leaders is minimal. In spite of several attempts of consolidation of the opposition and many joined initiatives the opposition failed in gaining the support of Russian society. They are unable to present the unified program and there is no charismatic leader to follow. The opposition does not have access to the Russian public television and it operates mainly via Internet