Analiza częstotliwościowa gęstego zapisu EEG w zadaniu przenoszenia uwagi przestrzennej po chronicznej częściowej deprywacji snu.

Chroniczna deprywacja snu stanowi powszechne zjawisko, niosące za sobą poważne konsekwencje zdrowotne i społeczne. W ciągu minionego stulecia przeprowadzono szereg badań, mających na celu określenie negatywnego wpływu deficytu snu na funkcjonowanie poznawcze. Głównym celem niniejszego eksperymentu było zbadanie aktywności korowej w warunku tygodniowej, częściowej restrykcji snu w porównaniu z warunkiem wyspania i w odniesieniu do czterech pór dnia. Gęsty zapis EEG (256 kanałów) został pozyskany od grupy zdrowych ochotników, wykonujących zadanie przenoszenia uwagi przestrzennej poprzez sakadyczne ruchy gałek ocznych. Po wstępnym przetwarzaniu i zastosowaniu algorytmu wykorzystującego analizę składowych niezależnych, spektra mocy zostały zanalizowane osobno dla obu warunków w celu ustalenie wpływu deprywacji snu oraz łącznie, by ustalić efekty związane z porą dnia. Obniżenie aktywności w niskim paśmie alfa (9-10 Hz), z maksymalnymi amplitudami rejestrowanymi nad obszarami ciemieniowymi okazało się wrażliwe na zakumulowany dług senny, podczas gdy istotne zmiany w mocy zakresów delta, theta i beta notowane były w ciągu dnia, sugerując, iż zarówno aktywność wolnofalowa, jak i odnotowana w paśmie beta może stanowić elektrofizjologiczną manifestację efektu "dołka poobiedniego". Badanie, zrealizowane w ramach większego projektu wykorzystującego zintegrowany system elektookulograifczny, zostało opisane w niniejszej pracy w szerszym kontekście współczesnych, multidyscyplinarnych badań nad deficytem snu.Chronic sleep deprivation is a widespread phenomenon, posing both serious health risks and resulting in a wide scope of social consequences. Over the past century, a plethora of experiments has been conducted to determine the adverse effects of sleep debt on cognitive performance. The main objective of this study was to examine the cortical activity under the condition of a week-long partial sleep restriction compared to rested wakefulness in four times of day. Dense electroencephalography signal (256 channels) was acquired from the standardized group of healthy subjects performing a task in the modified spatial cueing paradigm, with attentional shifts indicated by saccadic eye movements. After a pre-processing phase and data decomposition with the Infomax iterative algorithm, utilizing Independent Component Analysis, power spectra have been analyzed separately for both conditions to examine the impact of sleep loss and jointly within four diurnal measurements to outline time of day effects. A decrease in lower alpha band activity (9-10 Hz), with maximal amplitudes registered above the parietal region revealed to be sensitive to accumulated sleep debt, while significant alternations in delta, theta and beta band power were noted across the day, suggesting that both slow-wave and beta activity, most pronounced in frontocentral channels, may constitute an electrophysiological manifestation of the “post-lunch dip” effect. The study, completed within a wider research project concerning the additional use of integrated EOG system, has been described in this thesis within a larger context of modern multidisciplinary sleep loss research