Healthcare education of the COPD patients who are hospitalized on pulmonary wards.

POChP to jedno z najczęściej występujących przewlekłych schorzeń układu oddechowego leczonych w oddziałach pulmonologicznych. Ponieważ specyficzną cechą choroby jest niecałkowicie odwracalny charakter i postępujący przebieg a jednocześnie wiadomo, że poddaje się ona prewencji i skutecznemu leczeniu, podjęto badania mające na celu ocenę wiedzy chorych, ich postaw i umiejętności współpracy i współdziałania w procesie pielęgnowania i leczenia oraz samopielęgnowania i opieki innej niż profesjonalna. Badaniom poddano 50 chorych hospitalizowanych w oddziałach pulmonologicznych Centrum Pulmonologii i Torakochirurgii w Bystrej. Wykazano, że poziom wiedzy i umiejętności badanych są dość dobre, chociaż zaniedbania w zakresie wykorzystywania szczepień ochronnych, rehabilitacji, znajomości farmakologii, ilości zaostrzeń oraz hospitalizacji mogą wskazywać, że są one niewystarczające do sprawowania samoopieki i samokontroli oraz, że na różne aspekty opieki i wiedzy wpływają zróżnicowane czynniki, natomiast pracownicy ochrony zdrowia, chociaż dobrze oceniani przez respondentów, w ograniczonym zakresie realizują zadania wynikające z funkcji edukacyjnej, a wsparcie chorych przez bliskich jest niedostateczne.COPD (Chronic Obstructive Pulmonary Disease) is one of the most frequently occurring chronic conditions that are being treated on pulmonary wards. Due to the fact that a specific feature of the disease is a partially reversible character and a progressive course though concomitantly it is known that it may be prevented and successfully treated, a study has been performed to assess the patients’ knowledge about the condition, their attitudes towards it and their ability to cooperate and collaborate not only in the process of nursing and treating but also caring for self and performing care other than professional. 50 patients hospitalized in the Centre for Pulmonology and Thoracic Surgery in Bystra had been included in the study. It has been shown that the level of knowledge and the skills of the subjects of the study are satisfactory, though there is some negligence with regards to taking a benefit from immunization, rehabilitation, being familiar with pharmacological treatment, number of exacerbations and frequency of hospitalizations. This altogether may indicate that overall it is not adequate to execute self-care and self-control of the condition and that many aspects of care and knowledge are affected by diverse factors. Despite the fact that healthcare professionals have received a positive evaluation in the eyes of the questionnaire’s respondents, they fulfil their duties as healthcare educators to a very limited extent and additionally the support of the relatives is limited