Theory of mind in relation to delusion-proneness

Badania nad hipotezą kontinuum wskazują, że doświadczenia podobne do urojeń są powszechne w populacji ogólnej, zaś ich występowanie wiąże się z czynnikami ryzyka schizofrenii. Nieprawidłowości w procesach emocjonalnych, wykazywane systematycznie w schizofrenii, są obecnie badane w kontekście osób zdrowych. Przeprowadzone badanie służy odpowiedzi na pytanie, czy osoby częściej doświadczające objawów podobnych do urojeń wykazują deficyt funkcjonowania teorii umysłu. W badaniu wzięło udział 117 osób, w tym 70 kobiet i 47 mężczyzn, których średnia wieku wyniosła 20,55 lat. Wszyscy uczestnicy byli studentami Uniwersytetu Jagiellońskiego. Wykorzystano polską wersję kwestionariusza do pomiaru nastawienia urojeniowego PDI-21 oraz Test Oczu jako narzędzie mierzące pierwsze stadium mentalizacji. Otrzymane wyniki nie uprawniają do wnioskowaniu o istnieniu uogólnionego deficytu w obszarze emocjonalnym. Istotne różnice między osobami o wysokich i niskich wynikach w PDI-21 dotyczą poszczególnych pozycji Testu Oczu, co sugeruje obecność subtelnych nieprawidłowości. Weryfikacja otrzymanych rezultatów wymaga przeprowadzenia replikacji badania z uwzględnieniem doboru losowego osób badanych.There is increasing evidence that psychotic-like experiences are common in general population. The risk factors for schizophrenia contribute to these non-clinical symptoms. Recently, emotional deficits investigated in schizophrenia are examinated in healthy subjects. The purpose of this study is to answer, whether subjects with high delusional ideation show impairments in theory of mind. 117 Jagiellonian University students (70 women and 47 men) with the mean age of 20,55 filled out the PDI-21 to assess the level of delusional ideation. The Reading the Mind in the Eyes Test is used as a measure of adult mentalisinig. The results do not confirm hypothesis about the general impairment of emotional processing in subjects with high PDI-21 score. However, siginificant differences between groups in recognizing some facial expressions can be understood in terms of subtle deficits. Futher investigations with a random sample should be provide to compare and to interpret the given results