Architecture, new media and techno-utopias: A media studies approach to digital architecture based on the examples of Lars Spuybroek projects

Cyfrowa rewolucja objęła swym zasięgiem prawie każdy aspekt ludzkiego życia. W sferze architektury jej odzwierciedleniem jest przede wszystkim przejście od szkiców na papierze do – niekiedy bardzo zaawansowanych – narzędzi cyfrowych. Zmiany te umiejscawiają architekturę bliżej nowych mediów niż tradycyjnie rozumianej sztuki plastycznej, wpisując ją tym samym w obszar zainteresowań medioznawstwa. W mojej pracy magisterskiej zakładam, że związki cyfrowej architektury i nowych mediów wyrażają się na wielu poziomach – zarówno dosłownym (poprzez inkorporację cyfrowego projektowania i medialnych komponentów), jak i metaforycznym.W pierwszym rozdziale przedstawiam koncepcję architektury cyfrowej i podejmuję próbę jej zdefiniowania. Rozważam także teoretyczne związki pomiędzy głównymi polami badawczymi mej pracy – architekturą cyfrową i nowymi mediami – powołując się przede wszystkim na tezy Lva Manovicha. W rozdziale drugim przedstawiam krótki zarys historyczny architektury cyfrowej, a także związane z nią współcześnie tendencje, takie jak nowy strukturalizm, biomimetyzm i interaktywność. Odnoszę się także do kontekstu technoutopijnego dyskursu, starając się zaznaczyć jego ewolucję w świetle przedstawianych przykładów. W trzecim i czwartym rozdziale skupiam się – kolejno – na teoriach i projektach Larsa Spuybroeka, którego twórczość przedstawiam jako ilustrację tez mojej pracy.The digital revolution now encompasses almost every aspect of human life. In the field of architecture it is primarily apparent in the transition from sketches on paper to the - sometimes very complicated - digital tools. These changes situate architecture closer to the area of new media than traditionally understood visual art. Thus, architecture becomes the interest of media studies. In my thesis, I assume that the relations between digital architecture and new media are expressed on many levels - both literally (through the incorporation of digital design and media components) as well as metaphorical.In the first chapter I present the concept of digital architecture and I make an attempt to define it. I also analyse the theoretical relationships between the main fields of research of my work - the architecture of digital and new media - relying primarily on Lev Manovich theoretical ideas. In the second chapter I present a brief history of digital architecture, and its contemporary trends, such as the new structuralism, biomimetism and interactivity. I refer also to the context of techno-utopian discourse, trying to mark its evolution in the context of the presented examples. In the third and fourth chapter I focus on the theories and projects of Lars Spuybroek, whose work is also present as an illustration of my theses